အ​မှောင်​လောကများ

ဆယ်​ကျော်သက်မလေးရဲ့ အ​တွေ့အကြုံ

အမည် - မညှာနဲ့​နော် ဦး

​ရေးသူ - မသိ

ဒီ​နေ့ ကျမတို့ရွာကို ရန်ကုန်က အမေ့အမျိုးတွေ အလည်လာကြတယ်။ ကျမ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ အမျိုး​တော်တယ်ဆို​ပေမယ့် ​သွေး​ဝေးကြ​တော့ အခုမှပဲ ​တွေ့ဖူးတာပဲ။ လာလည်တဲ့ အမျိုး ၅ ယောက်ထဲမှာ အမေ့မောင် နှစ်ဝမ်းကွဲ ၂ ယောက်ရယ်၊ အဖိုးလေးနဲ့ သူ့မိန်းမ ၊ အ​ဒေါ်ကြီး ၁ ယောက်ရယ်ပါတယ်။ ကျမ ဦးလေးဝမ်းကွဲ ၂ယောက်က ဦးဝေ နဲ့ ဦးမိုးလို့ခေါ်တယ်။ ဦးဝေက အိမ်ထောင်နဲ့ အသက် ၃၉ ကျော်။ ဦးမိုးက လူပျို အသက် ၃၄ လောက်။ သူတို့ ညီအကိုတွေက ရန်ကုန်မှာ Taxi မောင်းကြတာ ကားသမားတွေပေါ့။ ဦးဝေက အရပ်နည်းနည်းပုတယ် အသားဖြူဖြူ ၊ဦးမိုးက အရပ်ရှည်တယ် အသားဖြူဖြူပဲ၊ ကျမကလည်း ၁၅ နှစ်​ပေမယ့် ထမိန်ကြီးကားယားကားယား ဝတ်ထားတော့ ဖင်ဖားဖားနဲ့ အပျိုကြီးလိုလိုပေါ့။ နွေရာသီ ​ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုတော့ ကျမလည်း အိမ်မှာထမင်းချက် ရေခပ် ပြီးရင် သူငယ်ချင်းတွေဆီ သွားရင်သွား မသွားရင် အိမ်အနီးအနားက က​လေး​တွေနဲ့ဆော့ချင်​ဆော့ အဆင်​ပြေ​နေတာ။

ဧည့်သည်တွေ ရောက်ပြီး ၂ ရက်လောက်ကြာတော့ ကျမ စ သတိထားမိတာ ဦးမိုးတစ်ယောက် ကျမအနားက ဖြတ်သွားတိုင်း ကျမဖင်ကို မသိမသာရှပ်ထိ ကိုင်သွားတတ်တာပဲ။ ကျမလည်း အစက သိပ်သတိမထားမိဘူးလေ။ နောက်ပြီး က​လေး​တွေနဲ့ ကျမ ​ဆော့ရင်လည်း အမြဲ မလှမ်းမကမ်းက​နေ ရပ်ကြည့်ကြည့်နေတတ်တယ်။ ကျမ မှာ​တော့ သူအနားက ဖြတ်သွားတိုင်း ကျမဖင်ကို ထိထိသွားတိုင်း ရင်ထဲ တထိတ်ထိတ် ဖြစ်သွားမိတယ်။

တနေ့ ​နေ့လည် ​နေ့ခင်း လူကြီး​တွေ အိပ်​နေတဲ့အချိန် အိမ်မှာ ပူကလည်း ပူ ပျင်း​ကလည်း ပျင်းနေတာနဲ့ ခြံ​ဘေးက အပင်​တွေစိုက်ထားတဲ့ အခင်းဖက်မှာ ထွက်ထိုင်​နေလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ အိမ်ထဲက​နေ စိုက်ခင်းဖက်ကို လမ်း​လျှောက် ထွက်လာတဲ့ ဦးမိုးက ကျမကို မြင်သွားပါတယ်။

"သမီး ဘာ​ထိုင်လုပ်​နေတာလဲ"

"ပျင်းလို့ ထိုင်​နေတာ ဦး"

ကျမထိုင်နေတဲ့ အနားကို ဦးမိုးက ​ရောက်လာပြီး ​ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ သူ့နံဘေးနား လာထိုင်ပုံက အသားချင်း နည်းနည်းကပ်​နေ​တော့ ကျမ ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲ တချက်ခုန်သွားမိတယ်။ ကျမ အထင် ကျမအပြင်ထွက်လာတာ​တွေ့လို့ သူလိုက်လာပုံ ရပါတယ်။ ​ဘေးမှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး​တော့ ချက်ချင်း သူက ဘာမှမပြောသေး အ​တော်ကြာ​တော့မှ...