3ο. κι αν οχι;

67 8 10
                                    

Η πόρτα χτυπάει

-ποιος ειναι;

Ακούει αυτή την βραχναδα στην φωνή, που κάθε φορά όταν την ακούει της έρχεται αυτό το κόκκινο της φωτιάς, αυτό το αντρικό άρωμα που από χιλιόμετρα ποτιζει τα ρούχα της και μυρίζουν για μέρες.

Τα χαρακτηριστικά μάτια του που ξεχωρίζουν ανάμεσα σε όλους, τα λακκάκια του που σε κάθε χαμόγελο σχηματίζουν ένα πανέμορφο σχήμα που την ελκύουν, ή τα χείλη....αυτά τα χείλη που λαχταρα...αλλά και αυτή την εικόνα, αυτό το συναίσθημα της απογοήτευσης, της απελπισίας...

Μετά αλλάζει όλη η εικόνα αυτός ο ενθουσιασμός, μετατρέπεται σε θυμό;
Όχι ακριβώς...ίσως σε στεναχώρια...

Θα την συμβούλευα να σοβαρευτεί αλλά ποιος ακούει όταν ερωτεύεται!

-Εγω.

-Φύγε...

Δεν ήθελε πραγματικά να φύγει...

-Καλά.

Καλά, όντως έφυγε;
Η μία βλακεια μετά την άλλη δηλαδή πόσο αποτρεπτικό πια!

Η αλήθεια ξέρετε ποια είναι αυτό το δωμάτιο είχε τέλεια θέα, θα έλεγα την ομορφότερη!!

Τον λόγο αργότερα...

Τα βήματα του ακούστηκαν στην σκάλα όπου κατέβαινε.

-Μιλήσατε;

Ρώτησε η Μάρθα

-Σσσ!!!

Και ακούστηκε η πόρτα του δωματίου του.

-Ότι συναισθήματα είχα χάθηκαν, δεν μπλέκω με τέτοια τυπακια μια χαρά φίλοι είμαστε  εγώ είμαι η χαζή που πίστεψα κάτι άλλο...ανάσες Δανάη σιγά το πράγμα!

《Ειδοποίηση κινητού 》

Ωπα...

Δεν είχε αυτόν τον ήχο στο κινητό της ποτέ το άλλαξε;

Σκέφτηκε

Και κοίταξε διακριτικά τον χώρο

Το κινητό του Νίκου ηχογραφούσε...

Αλλά δεν ήξερε τον κωδικό, έχασε την ψυχραιμία της και ούρλιαξε

-ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟΟ! ΝΙΚΟΟΟ!!

και μια φωνή απάντησε από την πλευρά του παραθύρου

-Παρακαλώ;

Μια τσιριδα διαπέρασε όλο το σπίτι.

-Τι κάνεις εκεί;;

Η θέα ήταν το δωμάτιο του Νίκου όπου η ευκολία να περάσει στο δωμάτιο της ήταν παιχνιδάκι.

Friends?Where stories live. Discover now