Mamoru'nun Gizemi 🥀 Askıda

5.Bölüm : Gözlerini kapamasın istedim...

"Etme."

"Neden?"

"Etme işte. "

"Bu tavrından çok yakışıklı olduğunu çıkarıyorum ve kıskanmana gerek yok."

"Ne kıskanması ya? Saçmalama Naru."

"Niye ya belki karşına çıkar?"

"İmkânsız.!"

"Büyük konuşma. İmkânsız diye bir şey yok."

"Naru!"

"Gerçekler bu Usagi. Hala söylemeyecek misin?"

"Neyi?"

"Şu yakışıklı prensi..."

"Naru! Bilerek mi yapıyorsun? Beni çıldırtmak mı niyetin, o zaman söyleyeyim başardın! Evet, yakışıklı tamam mı? Oldu mu?"

"Oldu hem de çok güzel oldu." derken Naru kahkaha atıyordu. Usagi onun bu haline kızıp "Gülme!" Dedi.

"Tamam tamam. " Dedi ama gülmesini durduramadı.

"Naru ya."

"Tamam tamam. Sustum. Hadi şu çörekleri yiyelim. Çok güzel görünüyorlar. Ve tabii şu içecekleri de içelim. Ağzım dilim kurudu ya."

Usagi onun bu haline gülüp "Anlatan ben yorulan sen. Ödülü alan sen. Ben anlamadım bu işten bir şey."

"Ben akıllıyım. Naru Osaka bir dahi."

"Ha ve ha... Egosu şişmiş arkadaşım."

"Evet, öyleyim. Sende benim gibi olsan hiç fena olmaz." dedi gülerek Naru.

Usagi onun bu haline daha fazla dayanamayıp kahkaha atınca Naru da ona katıldı. İki kız eğlenip gülerken yalnız bir prens rüyalarında sıkışıp kalmıştı.

"Yardım edin. Anne! Baba!"

"..."

"Kimse yok mu?"

"..."

"Anne! Baba! Herena."

"Mamoru korkma."

"Herena sen misin?"

"Hayır ben Herena değilim."

"Değil misin?"

"Değilim."

Mamoru şaşırıp "Kimsin o zaman?" dedi merakla.

"Bunu şimdi söyleyemem."

"Neden?"

"Zamanı gelince öğreneceksin!"

"Ne zaman?"

"Sabırlı ol Mamoru."

"Tamam. Seni görebilir miyim?"

"Neden?"

"Görmek istiyorum."

"Tamam ama biraz göstereceğim kendimi."

"Tamam " dedi heyecanla Mamoru.

Karanlıkların arkasındaki kız kendini biraz gösterecince Mamoru ilk önce o upuzun sarı saçları gördü. Fark etmeden ona yaklaşırken kızın sesini duydu." Yaklaşma! Dur!"

Mamoru onun sesiyle kendine gelirken kıza ne kadar da yaklaştığını şimdi fark ediyordu. Sesi bile güzeldi ya. Bembeyaz elbisesinin içinde bir prenses gibiydi. Biraz daha yaklaşınca kız karanlığa gizlendi. Sonra kızıp "Sana yaklaşma demiştim. Ama sen bunu dinlemedin!" dedi genç kız.

Mamoru mahcupça "Ben.. Şey.. Özür dilerim. İsteyerek olmadı. Sadece kendime engel olamadım." dedi.

"Neden?"

"Sen çok güzelsin... Prenses gibisin..."

Genç kız bu cevapla afallarken hemen kendini topladı. "Çok teşekkür ederim." dedi.

Mamoru onun bu cevabıyla rahatlayınca başka bir soru sordu. "Adın ne?"

"Şimdilik öğrenmen yasak."

"Bu gizem neden?"

"Asıl gizemli olan sensin."

"Ben mi? Bunu Herena da söylemişti."

"Aklın yolu bir."

"Peki, ben geçmişi nasıl hatırlayacağım?"

"Gümüş Kristal'i bul."

"Gümüş Kristal mi?"

"Evet,o kristali bulursan geçmişini de geri kazanacaksın!"

Mamoru bu sözlerle şaşırırken aklından geçeni dile getirdi. "Peki,o geçmişte sen var mısın?"

Genç kız gülümseyip "Kim bilir. " Dedi

Kız tam giderken Mamoru onu dudurdu."Hey! Dur! Bekle!"

Genç kız yavaşlayıp arkasına dönerken dolu dolu gözlerle karşılaşmayı beklemiyordu. Onun bu haline üzülüp "Evet." derken Mamoru "Gözlerini görmeme izin ver." dedi.

Genç kız şaşırıp "Gözlerimi mi?" diye sorunca Mamoru "Evet, onları görmem lazım." dedi.

"Ama neden?"

"Çünkü o gözler benim umudum olacak."

Genç kız bu sözle karanlıktan çıktı. Mamoru işte şimdi onu tamamen görüyordu ve o gözler çok güzeldi. Kendi gözlerinden farklı deniz gözler... Kendisinin aksine sıcak bakan gözler... Ona yaklaşacakken kız elini kaldırdı. Mamoru uyarıyı anlayıp "Tamam," dedi. Sonra devam etti "Gözlerin çok güzel. Çok sıcak. Onları sevdim. " Dedi.

Genç kız ise bu sözlere gülüp ortadan kayboldu. Kız kaybolduğu an Mamoru kabusundan uyandı ve yeni hayatında bilmeden ilk adımı attı.