Annemin Hikayesi

Bölüm 3

"Kim o Zeynep? Neden güldün?" Ateş sorduğu soruya cevap bekliyordu. Zeynep'in sevgilisi olup olmadığını bilmek istiyordu. Zira ona yakın olmasının bir sebebi vardı. İlk defa sebebi olarak kardeşine yakın duruyordu ama kimse bunu bilmiyordu.

"Savaş mesaj atmış. Kuaförde hazır olunca resim çekip atmıştım."

"Ne demiş abin?"

Zeynep "abin" dediği yere takılmıştı. "Ne yani Ateş. Detay vermenin zamanı mıydı?" diye içinden geçirdi.

"Çok beğenmiş. Ne zaman geliyorsun diyor."

"Daha yeni geldin."

"Savaş bana düşkündür. Biliyorsun bunu."

Ateş başını sallarken Ömer ve Berfin olaylardan uzak kalmıştı. Ömer ağa olduğu için biraz daha geri planda tutarken kendisini Berfin sormak istemişti.

"Senin başka bir abin daha mı var?"

"Evet!"

"Neden burada değil?"

Zeynep ne diyeceğini bilmezken Bahar söze girdi.

"Savaş abi serttir. Mardin'i de pek sevmez. Aşireti de kabul etmez. Zeynep'in annesi İstanbul'dan gelmişti. Gittiklerinde de Savaş abi bir daha Mardin'e gelmedi. Zeynep'i almak için gelmesi dışında" diyerek kısaca özetledi.

"Ateş, tepeye gidecektik. Kafe açmışlar. Kahveyi de orada içelim mi?"

"Olur güzelim. Haydi, ben hesabı öderken siz aşağı inmeye başlayın. Ömer ağam sizde gelin isterseniz."

Ömer, Berfin'e bakmıştı. Berfin ise başını olumlu anlamda sallarken, Ömer;

"Misafirlerime hesap ödetmem ben Ateş ağa. O cüzdanı cebine sok!"

Zeynep ise söze girerek mahcup olmamak adına konuştu.

"Ömer ağam, misafir evde olur. Ateş ödeme yapmazsa otelin bir müşteri kaybedecek. Değil mi Ateş?"

Ateş Zeynep'in cesaretine bakarak başını salladı. Ömer ağa kimsenin kendisi ile böyle konuşmasına izin vermezdi ama Zeynep'e ses etmemişti. Ateş ise ödeme için giderken herkes asansörün gelmesini beklemeye koyulmuştu. Bu sırada Ömer, Berfin ve Bahar'a işaret vererek biraz uzaklaşmasını istedi.

"O zaman konağıma misafir olarak gelin. Bu gün için mahcup kalmak istemem."

"Bizi misafir etmek zorunda değilsiniz ağam."

"Ben misafir etmek isterim. Anam misafiri pek sever. Sizin gibi misafire de bayılır."

"Sizin gibi derken?"

"Sizin gibi... Hanım ağa olabilecek..."

Ömer'in söyledikleri ile çekilmesi bir olmuştu. Zeynep ise hızlanan kalbi ile ne olduğunu anlamadan kızlar yaklaşmıştı ve asansör geldiğinde Ateş'inde içerden çıktığını gördüler. Hep birlikte asansöre binerek aşağı indiler. Şimdi nasıl gideceklerini düşünürken;

"Ay inşallah kimse yoktur. Oturup kahve içeriz."

Ömer ağa Zeynep'in bu dileğini yerine getirmek için Murat'a talimat vermişti. Murat talimatını yerine getirmişti ve arabalar gelince nasıl bineceklerini düşünen Ömer ağanın düşünmesine gerek kalmadı. Pek istediği gibi olmasa da Zeynep bir fikir sunmuştu. "Kızlar bir arabaya binsin. Siz iki erkekte başka arabaya binersiniz" diyerek sunduğu fikirle biraz Berfin'i tanımak istemişti. Sonunda Zeynep'in fikri ile yola çıktılar.

Arabada birbirini daha iyi tanımak için konuşan kızlar birbirine ısınmışlardı. Zeynep ve Bahar, Berfin'le yakınlaşırken, Berfin'de Zeynep ve Bahar ile yakınlaşıyordu. Birbirleriyle konuşarak gülerek yolun nasıl geçtiğini bile fark etmemişlerdi. Yarım saatlik yolun sonunda tepeye gelmişlerdi ve akşam serininde biraz olsun üşüyen Bahar direk kafede bulunan şöminenin yanına geçmişti.