Yeraltı

-108-

Kahvaltı yaptıktan sonra evden çıktık.Umut ve Kerem Amcam arabanın yanındaydı.

"Evet gençler yeni öğretim hayatına hazırmısınız."dedi Kerem Amca.

"Çok hazırız ."dedi Toprak.

"Şu erken kalkma olmasa daha güzel olur ama hazırız."dedim.

"Şimdi çocuklar her okula başlarken konuşuğumuz gibi konuşma yapmak istemiyorum rahat duruyorsunuz tamamı Umut frenle sen Toprağı kızım sana güveniyorum zaten."dedi babam.

"Evet lütfen çocuklar kavga etmeden güzel güzel gidin gelin."dedi annem.

"Merak etmeyin her şey kontrolüm altında hadi geç kalıcaz."dedi Toprak ve öne oturdu.

"Anne sen gitmiyormusun."dedim.

"Öğlen gidicez biz.Yağmur en ufak bir şeyde haber ver sana emanaetler."dedi annem.

"Merak etmeyin."dedim gülerek.Umut kapıyı açtı.

"Buyrun Yağmur Hanım."dedi.

"Teşekkür ederim."dedim ve arabaya bindim.Babam annemi öpüp arabaya bindi.

"Hadi Allah zihin açıklığı versin."dedi Kerem amca ve kendi arabasına bindi.Annemde eve girdi.

Babam bizi okula bırakıp gitti.Umut ile aynı sınıftaydık Toprakta yan sınıfımızdaydı.Umutla beraber sınıfa girdik.

"Günaydııın."dedim neşe ile.Günaydın diye uğultular geldi.Sınıfta anlaştığım tiplerde vardı ama çoğınu pek sevmezdim.Umutla her zaman oturduğumuz yere oturduk cam kenarı en arkanın bir önü.

"Yağmur Toprak geldimi?"dedi Ceren hevesle.

"Hıı geldi seni bekliyordur."dedim alayla.

"Gidiyim ben bir."dedi ve kalkıp sınıftan çıktı.Toprak ve bitmeyen flörtleri ama Ceren gerçekten takıntı yapmıştı Toprağı.

"Atma şu kızı Toprağın üstüne."dedi Umut.

"Uğraşsın dursun iyi oluyor ona."dedim.

"Kantine gidelim 20 dk var daha."dedi Umut.

"O kadar katı hiç yürüyemem ama sen bana bir su alabilirsin."dedim.

"Alırım."dedi ve kalktı.

"Gidiyim Toprağı da kurtarıyım."dedi ve eğilip anlımı öptü.Sınıfta pek kişi yoktu herkes telefonu ile oynuyordu.

"Bende."dedim hevesle.Umut eğildi hızlıca öptüm sonrada sırıta sırıta çıktı sınıftan bende sıraya kafamı koyup gözlerimi kapattım.

"Yine uykulu bir Yağmur."dedi bir ses.Gözlerimi açıp kafamı kaldırdım.

"Günaydın."dedi Poyraz.

"Günaydın."dedim gülümseyerek.Poyraz bizim sınıftan nadir konuştuğum insanlardı her ne kadar Umut pek sevmese iyi bir çocuktu.