Bu hafta yaşadıklarım yıpratmıştı beni. Delirmek üzereydim yatağımın sol tarafında olan boy aynamdaki yansımama baktım ardında hâla kilitli olan kapıya. Sert bir nefes verdim.
Lanet üstüne lanet yağsın üstünüze.
Kapıyı açmayı geçtim odaya kimse girmemişti bile. Dışarıda ne yaşanıyordu bilmiyordum, kim ne yapıyordu? Aklım karışmıştı.
Kadın rüyamda bir kızdan bahsetmişti diğer aile üyeleri de bir kızdan bahsetmişti aklımda tek bir soru vardı şuan herkezin aynı kızdan bahsettiği kesindi korktuklarıda aşikardı, peki ya bu kız kimdi?
O kadının geçmişe dayalı bir hikayesi vardı bu kesindi ama kimdi ne için benim rüyama giriyordu?
Nefesimi dışarı verdim, ayağa kalktım kapının önüne gelip kapıya vurmaya başladım.
"AÇIN ŞU KAPIYI" dedim ses yoktu.
"SİZ KİMSİNİZ DE BİR KRALİÇEYİ ODAYA HAPİS EDİYORSUNUZ" dedim yine ses yoktu.
Kargalar dilinizimi koparttı pis domuzlar.
"BAKIN BURADAN KENDİM ÇIKARSAM SİZİN KELLENİZİ KENDİ ELLERİMLE ALIRIM PİS DOMUZLAR" yine ses yok krallıkta kimse yok gibiydi, ölüm sessizliği vardı.
Artık huzursuzlaşmaya başlamıştım.
Ses yoktu biri geçmiyordu, pencereden kuş bile uçmuyordu.
Kapının kırılmasıyla yerimden sıçradım gelen kişinin elinde olan bezle burnumu ve ağzımı kapattı.
Nefes alamıyordum gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu kapanan gözlerime isyan ediyordum. Yinede direnmekten vaz geçmedim en son adamın karnına dirseğimi geçirdim adam beni yere düşürünce sürünerek kapıya doğru ilerledim.
Arkamdan büyük bir gürültü geldi ama bakamıyordum gözlerim artık kapanıyordu karanlık beni hapis ediyordu, gözlerim kapandı ve bütün sesler sustu.
Kan ter içinde yataktan kalktım.. Nefes nefeseydim.
Geceydi artık kendimde değildim kabuslar çoğalmıştı, bu rüyayı görmem üç olmuştu ses yoktu bu korkmama neden olmuştu.
Hızlı bir şekilde yataktan kalktım kapıyı açmaya çalıştım kilitliydi içimdeki korku büyüyordu birşey olacaktı.
"sakin olun kraliçem birşey yok, sadece sesimiz dışarı gitmesin diye büyü yaptım herşey normal"
Kafamın içinde duyduğum sesle mayışmıştım sanırsın daha demin korkan ben değilmişim gibi yatağıma tekrar oturdum
"Önceden haber verseydiniz keşke korkuttunuz beni" dedim ses gelmemişti sonra bir iç çekme sesi geldi
"Kraliçem affedin, benim hatam fakat şunu da unutmayalım beni siz çağırmıştınız" dedi o mükemmel sesiyle
"Ah, onu unutmuşum neyse bu sefer gösterecekmisin kendini?" sorduğum soruyla onun nefesini boynumda hissetmem aynı anda olmuştu.
"Gösteremem, ama... Hissettirebilirim" dediği şeyle nefesimi tuttum
"Lütfen kraliçem nefes alın, isterseniz varlığımdan bile şüphe ettirebilirim" dedi soru sorarcasına nefesimi dışarı verdim
"Varlığını hem hissetmek hem de görmek istiyorum" dedim gülme sesi geldi , sersem domuz komik ne vardı sanki
"Sersem domuz?, pardon kraliçem bu sersemi affedin" dedi
"Affedildin, şimdi sorgusuz süalsiz sorduklarıma cevap verecek sin" dedim onaylarcasına bir ses çıkarttı ardından tekrar konuştu
YOU ARE READING
KARANLIK ATEŞ -GEÇMİŞ-
FantasyGeçmiş Ateş kıralığının yeni varisinin başına ne getirebilir ki? Annem ve babamın ani ölümü herşey altüst etmişti. Abim Lucas iki yaşında bir suikaste kurban gitmişti, ablam Liliy bilmediğim bir nedenle ölmüştü bu sayede tek varisleri ben olmuştum f...
