Tatlı Küçük Gerilimler

bir

Yorucu bir gecenin ardından kendini yatağa bıraktı genç. İş yüzünden bilgisayar başında saatlerce oturmuştu ama sonunda özgürdü.

Aydınlanmaya yüz tutmuş havayla yorganına sarıldı ve boş duvara dönüp uyuyabilmek için dua etti. Kısa sürede uyudu da.

Gözlerini açtığında içerisi titrek bir mumla aydınlanmış gibi karanlıktı. Evdekilerin sesini duyuyordu arkasından. Tüm gün uyumuş muydu? Saat kaçtı? Doğrulmak istedi fakat başaramadı. Duvara dönmüş halde, cenin pozisyonunda neler olduğunu anlamaya çalıştı. İçinde kötü hisler vardı ama bilgisayar yüzünden tutulduğunu düşündü, daha doğrusu kendini avuttu.

Odadan gelen sesler ona yabancılaşıyordu ama bu kişileri tanıyor gibiydi. Öyleydi sanki. Mum ışıklarının kızıl sarsıntısı duvara yansırken birden sesler kalabalıklaştı. Konuşamıyordu, ağzından kelimeler dökülmüyordu.

Arkasında olup biten her neyse sanki bir ayinin ortasında gibiydi. Gölgelerden ve seslerden daha önce duymadığı tınıların koro halinde söylendiğini ve mum etrafında dönen topluluğu hissediyordu.

İçindeki kötü his gittikçe büyüdü ve tüm vücudunu kapladı. Varlıkları hissediyordu. İyi niyetli olmayan varlıkları. Daha başından göğsünde baskı vardı.

Zorlukla kafasını tavana doğru çevirmeye çalıştı ve o sırada yanından yüzüne doğru eğilmiş, simsiyah ama ona baktığına emin olduğu bir kafa gördü. Ani refleksle kafasını sıkıca tuttuğu gibi birden yatakta doğruldu. Gün yeni yeni aymıştı. O korkunç varlığa dokunduğu el sanki yanıyordu. Nefes nefese etrafa bakındı ve bunun bir kâbus olduğunu kabullenmeye çalıştı.

Kalkıp elini yüzünü yıkamaya gitti ve odaya döndüğünde yerde erimiş mum damlalarını fark etti.