de populaire jongen? | matthy

hij geeft om me.

'je bent altijd welkom', '<3'.

het is inmiddels maandag, de schoolweek is weer begonnen. De dag is gwn normaal verlopen, niks bijzonders. we zitten nu bij de laatste les, economie. ik zit naast Koen, zoals altijd. we zitten nog geen minuut en koen gaat meteen los. 'zo, gezoend hoorde ik?', 'heeft ie dat gezegd?', vraagt ik verlegen. 'yep, liegt ie?', zegt Koen verbaasd. 'nee nee, zeker niet. ik vond t gewoon schattig dat hij dat verteld had', 'je wordt een simp', 'jij bent er al een', 'klopt', zegt koen trots.

de les is inmiddels voorbij, we hebben besloten om met z'n alle af te spreken, we gaan naar Olivier zijn huis. Ik en Matthyas lopen samen naar onze kluisjes, onderweg hebben we een gesprek over van alles en nog wat, ik heb oprecht geen idee hoe wij van nooit praten naar elke dag praten en oprechte gesprekken hebben zijn gegaan. i like it.

'je bent mooi', zegt matthyas grijnzend terwijl hij tegen de kluisjes aan staat en kijkt naar hoe ik mijn spullen uit m'n kluisje in mijn tas doe. 'jij bent een slijmbal', zeg ik terug terwijl ik van hem wegloop. 'zo, madam loopt gelijk weg? ik zal je vaker een compliment geven', zegt die terwijl hij z'n arm om mijn schouder heen doet. 'heel erg bedankt Matthyas, jij bent ook wel oke', zeg ik sarcastisch.

we komen aan bij de fietsen, Matthyas heeft nog steeds z'n arm om me heen. 'zo dan, wat is hier gaande?', zegt Olivier grijnzend. 'ze is gemeen', 'ja het ziet eruit alsof je d'r heel gemeen vind', zegt Mia lachend. Matthyas haalt z'n arm weg en loopt naar zijn scooter. 'hij vind je leuk, ik zeg t je', zegt Mia lachend tegen mij.

we fietsen weg, Olivier en Koen hangen aan bij Matthyas. wij fietsen met z'n drieen achter ze aan. 'ik had gister een date', zegt Mia ineens heel casual. 'WAT?!' schreeuwen Fleur en ik ineens heel hard waardoor de jongens verbaasd omkijken. 'met wie?!', 'lucas, die vriend van m'n broer. die kennen jullie wel', 'oh omg, hij is leuk', 'ja, het was heel leuk'. 'nahw'.

we zijn inmiddels aangekomen bij het huis van Olivier, d'r is niemand thuis. we gaan met z'n alle op de bank zitten, en praten een beetje over van alles en nog wat. het wordt steeds later en later. gelukkig beginnen we morgen pas laat, 12:30 uur. we besluiten pizza te bestellen omdat het inmiddels al rond 20:00 uur is.

we gaan richting huis, het is inmiddels rond half 12 ofzo. 'zal ik met je mee fietsen?', vraagt Matthyas aan mij. 'nee hoeft niet, dat is helemaal om', gebruik ik maar als smoes. 'Beau, alsjeblieft. ik laat je niet dat hele eind alleen fietsen', 'ik red t wel, geen zorgen matt', 'ik fiets mee', ik probeerde hem nog over te halen, maar zijn besluit stond vast. hij moest en zal met me mee naar huis fietsen.

we komen steeds dichterbij mijn "huis", 'het is wel goed zo matt, ga maar naar huis'. 'is d'r iets?', vraagt die bezorgd. 'je wilt niet zeggen waar je woont en je wilt ook niet over je moeder praten, beau, ik maak me zorgen om je. gaat t goed met je?', die woorden, damn. hij geeft om me.