H 12 kiss of death

13 2 1
                                    

Terwijl de professor de Russin vasthield in de stoel, duwde Mathilde hem vastberaden opzij. Ze wist dat haar vader, James Bond, haar gezien had en dat hij snel in actie zou komen om hen te redden.

Karyna snelde naar de vastgebonden Russin en begon haar te bevrijden. De Russin, bevrijd van haar boeien, wreef over haar polsen en keek met een mix van dankbaarheid en vastberadenheid naar Karyna. De professor keek woedend naar hen en siste: "Dit is een zelfmoordmissie! Als jullie me niet mijn gang laten gaan, zal iedereen hier met de grond gelijk worden gemaakt!"

De Russin kon niet langer zwijgen en sloeg de professor met een krachtige klap in het gezicht, waardoor hij bloedde en even bewusteloos leek. Hij wankelde achteruit, verzwakt door de klap en niet in staat om verder te dreigen.

Mathilde en Karyna aarzelden niet. Ze wisten dat hun tijd om te ontsnappen beperkt was. Ik zoek een wapen, en dan schiet op alles wat los en vast zit.' reageerde Karyna.  Mathilde schudde haar hoofd. 'Laat dat maar even aan mij over, alleen als bewakers je bedreigen mag je ook dreigen.'  ze waren zo aan het overleggen dat ze niet zagen dat de professor uit hun oog verdwenen was. 

'Mathilde, Karyna jullie proberen de ervoor te zorgen dat de professor niet kan ontsnappen, ik regel de formule wel en die professor papieren. de rest volgt wel.'  mathilde knikte  ZO GEZEGD ZO GEDAAN! 

James Bond, die erin was geslaagd om zichzelf te bevrijden, wenkte naar de naderende CIA-helikopters. De piloten begrepen onmiddellijk dat ze in actie moesten komen om de situatie onder controle te krijgen.

De helikopters begonnen met precisie te schieten op de bewakers en vijanden op het booreiland. De krachtige rotorbladen creëerden een storm van turbulentie, en de bewakers werden letterlijk de lucht in geslingerd, waardoor ze onschadelijk werden gemaakt.

Bond overlegde snel met Felix, de CIA-agent, terwijl ze zich bewust waren van de tikkende tijdbom die het booreiland dreigde te worden. "We moeten voorzichtig te werk gaan," zei Bond. "We willen niet dat het booreiland de lucht in gaat met ons er nog allemaal op."

Plotseling merkte Bond dat de professor probeerde te ontsnappen via de hijskraan. Hij wenkte naar Mathilde, die zich onopvallend had opgesteld, en gaf haar een teken om de kraan te beklimmen.

Met vastberadenheid klom Mathilde snel omhoog, haar vader op de voet volgend. Ze wisten dat ze de professor moesten tegenhouden en ervoor moesten zorgen dat de atoomformule niet in verkeerde handen viel.

====

De professor klom in het duikbootje en had zijn gordel omgedaan, zo de formule was verstuurd en de echte papieren kon niemand herkennen, want ze waren wit

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

De professor klom in het duikbootje en had zijn gordel omgedaan, zo de formule was verstuurd en de echte papieren kon niemand herkennen, want ze waren wit. Zo alles was gelukt. 

'Begin maar kraan. Begin met liften.' riept Valdo. Mathilde die dit keer de touwen in handen had trok aan een hendel en begon wat op knopjes te drukken. Bond die zag dat Matilde even niet wist wat ze moest doen keek over haar schouders mee.  'Laat hem maar ff bloeden,'  knipoogde hij.  Matta moest lachen. 'Haha, een KISS OF DEATH van mij Matta Bond'  lachte ze terug. 

'Hallo orde aan kraan, bent u op positie,'  klonk er wat pissig vanuit het bootje. Matta drukte op de grote groene knop waarna het bootje losging en met een klap op het water viel.  'Jij domme idioot! Je had mij kunnen vermoorden!'  klonk er woedend.  Matta draaide met haar ogen. 'dat was juist de bedoeling, maar je leeft nog.' grijnsde ze in zichzelf. 

Met een slim idee begon te het bootje weer op te takelen.  Valdo merkte dat hij weer omhoog ging. 'LAGER, LAGER niet omhoog.' klonk er woedend. Mathilde zag hoe Bond enkele bewakers neerschoot en keek hoe Mathilde de duikboot weer terug bracht op het boorplatform. 'Smijt hem maar in de controlecentrum, daar wilde hij zo graag naartoe.' siste Bond. 

'Valdo naar het commandocentrum!, ok Kom maar binnen vallen.'  zei Matta. en ze wierp de kraan met al haar kracht naar het controlecentrum. met een knal vloog het duikbootje met de professor erin in het centrum een explosie knal en rookwolk begon zich te ontwikkelen.  Mathilde trok alsnog weer het bootje terug. en sloeg het wel vijf keer heen en weer. Zo dat was wel genoeg de professor had ze niet meer gehoord, dus dood of levend was geen punt. Ze stapte uit de hijskraan en omarmde haar vader.  Crystal en Karyna kwamen op haar afgerend en huilden van blijdschap. 

====

Met de professor verslagen en de dreiging van de atoomformule tijdelijk afgewend, wenkte Bond Felix om naar hen toe te komen. Felix bevestigde dat hij onderweg was en dat ze snel geëvacueerd zouden worden.

Een collega van Felix gooide een reddingsbootje uit de cabine van een van de helikopters, en Bond, Mathilde en de Russin klommen erin. Ze wisten dat ze even moesten wachten op versterking terwijl ze veilig wegkwamen van het booreiland.

Terwijl ze in de reddingsbootje wachtten, keek Bond naar zijn dochter en glimlachte trots. Mathilde had zich bewezen als een waardige opvolger, en hij wist dat ze een heldere toekomst voor zich had in de wereld van spionage. Crystal en Karyna begonnen James Bond te omhelzen en kuste hem, waarna ze elkaar begonnen te kussen.   Bond moest in zichzelf lachen van plezier.

'Pap, wat is er zo leuk, Ach, vroeger moest ik altijd wachten op hulp en zat ik met een lieve dame in een boot, of ergens in het water te wachten. maar dit keer heb ik wel 3 Stoere dames om me heen.'  Plots ging zijn horloge af...  Mathilde gaf een zucht. 'Mama, zeker weer.'  vroeg ze. 'Ja, ze vraagt of we nog op tijd komen voor het eten, ik heb gezegd dat ze Alle tijd van de wereld moet nemen, want dit gaat nog ff duren...' 

de dames moesten allemaal lachen en keken elkaar aan.  DE MISSIE WAS GESLAAGD.

Kus van de doodWhere stories live. Discover now