The Life Healer and Saver

Chapter 14

A/N: This chapter is all about FEM's birthday. Belated happy birthday FEM! We love you and we miss you.

September 11, 2023

Maria Imelda's POV

Tapos na ang misa here sa simbahan. Si Ferdinand eh nagdadasal at nakahawak pa ng kandila. I'm looking at him while waiting sa kanya malapit sa nagtitinda ng mga bulaklak.

"Ate, baka pwede niyo na po bilhin yung sampaguita para na po makauwi na ako sa amin." Pakiusap ng isang bata na nagtitinda ng sampaguita.

"Magkano ba yan?" Tanong ko sa kanya.

"15 pesos lang po." Sagot niya sa akin.

"Oh.. sige I will buy that all for you para makauwi ka na." Pagkasabi ko nun ay agad natuwa ang bata sa akin.

"Salamat po!" Sabi ng bata sa akin at agad ko binigay ang bayad sa kanya at binigay niya sa akin ang mga sampaguita.

Agad na unalis ang bata at nakita ako ni Ferdinand kaya lumapit na ako sa kanya.

"Meldy ko, bakit ka bumili ng sampaguita?" Tanong ni Ferdie sa akin.

"Syempre kawawa naman yung bata eh gusto niya makauwi sa kanila." Sagot ko sa kanya at ngumiti siya sa akin.

"Mabuti naman kung ganon, my First Lady." Agad niya akong hinalikan at hinampas ko siya ng mahina.

"Ikaw talaga Ferdie ko. Bolero mo talaga." Sabi ko sa kanya at tumawa kaming dalawa.

FAST FORWARD

Nakarating kami sa Malacañang na kung saan dito ko i-surprise si Ferdie. Nakita ko na parang kinakabahan na parang na excite siya nung pumasok kami kanina sa entrance. Nilibot niya yung hallway at saka pinikit niya ang kanyang mga mata na parang damang-dama niya ang kanyang pagbalik dito sa Malacañang.

"It's good to be back here Meldy ko." Sabi niya sa akin while nag holding hands kami.

"Yes I know that. I see in your eyes ang saya na nararamdaman mo ngayon." Sagot ko sa kanya at patuloy kami sa paglakad.

Nang makarating kami sa dating offcie niya agad siya natigilan nung nakita niya ang portrait niya nung presidente pa siya.

"My portrait when I was still a president and my signature on it on the bottom..." Sabi niya at agad niya hinawakan ang portrait na nakasabit sa wall.

"For so many years during my term, I did my very best to make this country great again but my fellow people sooner and later believed on those lies and fake news that spread all over the country.... my heart shatter into pieces that some of my loyal staffs betrayed me..." Pagkasabi niya yun ay nakikita ko ang patak ng kanyang luha at agad niya iyon pinunas gamit ang kanyang puting panyo na may nakaukit na ang pangalan ay "Ferdinand".

"Ferdinand..." Sabi ko sa kanya at agad ko siyang niyakap.

"Ngayon na nandito ka na, hayaan mo muna ang anak mo na si Bongbong ang bahala sa bansa natin. I believe in his capacity and strength bilang Presidente ng Pilipinas. He's your son, Ferdinand." Sabi ko sa kanya and he hug me so tight.

"I know Meldy ko. Naniniwala din ako sa aking anak and nandito lang ako na lagi sumusuporta sa kanya kahit na di na niya pwede malaman na ako ay buhay pa." Sagot ni Ferdie sa akin.

"Ang mabuti pa pumasok na tayo sa dating opisina mo." Sabi ko sa kanya at agad kaming pumasok sa dating opisina niya.

"My office..." Sabi niya at agad siya nakaupo sa kanyang upuan and well, damang-dama niya ang pagiging presidente niya before.