Marrying My Mortal Enemy [Complete] [PUBLISHED]

Chapter 60

*sigh*

Bat ganun? Feeling ko mababaliw ako kay Lyle? O binabaliw niya talaga ako?

=_=

Ayoko na nga!

Tinuloy ko na lang yung ginagawa ko. Sinusubukan ko talagang mag-focus pero talagang nawawala ako… Sige na! Ako na walang magawa! TT_TT

‘You Stupid Husband!~ You’re making me really crazy!!! I hate you!~’

Lyle’s POV

 

Tinignan ko yung oras at halos magmamadaling araw na rin. I decided na lumabas para uminom ng tubig at para na rin siguro magpahangin. Papunta na akong kusina ng mapadapo yung tingin ko sa sala.

O_o

Bakit andito siya? Hindi ba dapat andun siya sa kwarto niya?

=_=

I slowly walk towards her, naka-upo kasi siya sa sahig tapos nakapatong yung ulo niya braso niya na nasa table. Nung nakalapit na ako sa kanya… umupo ako sa harap niya tapos tinitigan siya. Nakatulog na nga ata siya, dahan-dahan kong hinawi yung mga hibla ng buhok niya na nakaharang sa mukha niya.

Napangiti ako… napaka-inosente ng mukha niya, she’s very attractive in her own way. Yung tipong hindi ka mapapagod mahalin siya, hindi mo kakayaning hindi siya makita. Yung pakiramdam na kulang ka pag wala siya sa tabi mo, kulang ka… Ganyan ang nararamdaman ko ngayon.

=_=

Ang bading tignan…

Habang tinititigan ko siya, napadapo yung tingin ko dun sa isang nakabukas na notebook sa harap niya. At nung nabasa ko yung nakasulat… lalong lumapad yung ngiti ko.

^_______^

.

.

.

.

.

.

.

.

‘You Stupid Husband!~ You’re making me really crazy!!! I hate you!~’

Kinuha ko yung ballpen tapos nagsulat dun sa baba nung sinulat niya.

‘Why? Am I bothering the mind of my wife? Me too! You’re also making me crazy but I admit that I’m already crazy for you too. I love you :))’

 

Tapos sinara ko yung notebook. Binalik ko yung tingin ko sa kanya at hindi pa rin maalis yung ngiti ko… Inayos ko yung mga gamit na nakapatong sa table. After that ginising ko siya…

=_=

Tulog mantika…

“Gigising ka o hahalikan kita?”

Pero wala pa ring epekto, ni hindi man lang siya gumalaw. So gusto niya talagang mahalikan? >:D

Hinawakan ko yung balikat niya tapos dahan-dahang hinatak pero sa halip na magising, bumagsak lang siya sa akin.

=_=

Hindi ko ineexpect na ganito pala kahirap gisingin nito. At dahil sa mukhang hindi naman magigising tong asawa ko kahit anong gising ang gawin ko. I have no choice but to carry her instead.

^_________^

***

Nung nakarating na kami sa kwarto niya. Dahan-dahan ko siyang inilapag sa kama at kinumutan. Then afterwards, I start walking out of her room. Pero bago ako tuluyang lumabas… tumingin ako ulit sa kanya…

“I may not be your first, but can I be your last?”

Naghuling sulyap ako sa kanya at tsaka tuluyang lumabas sa kwarto niya.

***

Sorry po kung bitin v^_^v