"ဘာကို အရူးကောင်လဲ"
"ဘာလို့ ဒီလောက်ထိ လုပ်ထားရတာလဲ"
"မင်းကို ပျော်စေချင်လို့လေ။မကြိုက်ဘူးလား"
"ဟို...ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ ကြိုက်ပါတယ်"
"မူနေသေးတယ်"(မင်းသန့်)
"ခွေးကောင် မင်းသန့်။မင်းတို့၂ကောင်ကော ပါလာတယ်ပေါ့လေ"
"ငါတို့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လုံး လင်ရတော့မဲ့ကိစ္စ ငါတို့မပါလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲကွ"(ဇေယျာ)
"မင်းတို့ အားလုံး သိပြီး ငါတစ်ယောက်တည်း မသိတာပေါ့လေ!!!"(ချစ်ရင်ထူး)
"ဖြေးဖြေး သူငယ်ချင်း ညကျရင် အော်ဖို့ အားချန်ထားအုံး"(မင်းသန့်)
"အား...!ခွေးကောင်တွေ"
ဟား..ဟား..ဟား...ဟား...
"မင်းက ဘာမှ မပြောဘဲ နားထောင်နေတော့မှာလား"(ချစ်ရင်ထူး)
"ကိုယ်က ဘာပြောရမှာလဲ"
"မမ ကျွန်တော့်ကို ဒီကောင်တွေ စနေကြတယ်။ကူပါအုံး"
(မမ=ဒေါ်ခင်မမ=ချစ်စမ်းမောင်အမေ)
"သားတို့ကလည်း ကလေးကို မစကြပါနဲ့။လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ကြတော့"
"ကျွန်တော်တို့က မစပါဘူး မေမေရဲ့"(ချစ်စမ်းမောင်)
"သားတို့ စကြတော့လေ"(ဦီးကျော်ဦး=ချစ်စမ်းမောင်အဖေ)
စတော့ဆိုတော့ တန်းစလိုက်တဲ့ ချစ်စမ်းမောင်က ချစ်ရင်ထူးရှေ့နား တိုးသွားတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျန်လူအားလုံး စင်ပေါ်မှ ဆင်းသွားကြတယ်။
ချစ်ရင်ထူးကိုင်ထားတဲ့ ဒုဓလီပန်းစည်းကိုယူလိုက်တယ်။
"ဒီဒုဓလီပန်းရဲ့အဓီပ္ပာယ်က ကိုယ့်အချစ်တွေအားလုံး မင့်ကို ပေးအပ်ပါတယ်တဲ့
ဒီကျူးလစ်ပန်းခရမ်းရောင်က မင်းက ကိုယ့်ရဲ့ ထာဝရအချစ်ပဲတဲ့
ကျူးလစ်လိမ္မော်ရောင်က မင်းက ကိုယ့်ကို အမြဲစိတ်အားထက်သန်စေတယ်တဲ့
ကျူးလစ်အပြာရောင်ကတော့ မင်းက ကိုယ့်အတွက် ထူးခြားတဲ့ ဆုလာဘ်လေးပါတဲ့။
ကိုယ် မင့်ကို ပေးတဲ့ပန်းတွေအားလုံးကတော့ အဓိပ္ပာယ်ကိုယ်စီရှိတဲ့ပန်းတွေပါ။
YOU ARE READING
မလွှဲတဲ့ဖူးစား
General Fictionမွေးကတည်းက ပခုံးဖက်ပေါင်းလာတဲ့ သူငယ်ချင်း၂ယောက် လက်ထပ်ပြီးချိန် အိမ်ထောင်ရှင်ဘဝကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းနေကြလဲဆိုတာကို မလွှဲတဲ့ဖူးစားမှာ ဖတ်ကြည့်ကြရအောင်နော်...
မလွှဲတဲ့ဖူးစာ-8(Unicode)
Start from the beginning
