İ𝗺𝗮𝗺 𝗕𝗲𝘆𝗰𝗶ğ𝗶𝗺 ~ᴛᴇxᴛɪɴɢ ~

20 Bölüm

"Az kaldı güzelim, kavuşmamıza çok az kaldı" olmuştu.

(***)

Saçlarımda hissetiğim el ile gözlerimi aralayıp ilk birkaç dakika ilacın etkisiyle etrafıma bakındım son yaşadıklarım aklıma gelince hızla geri çekildim

"Şşş korkma benim güzelim"

sen öyle diyince korkmadım bak salak
Yüzünde hala maske vardı tek görebildiğim gözleri ve dudaklarıydı kimdi bu lanet olası adam?

"Benden uzak dur"

Ayağıyla yataktan destek alıp ayağa kalktı birşey demek yerine sadece beni izledi

"Çok, çok güzelsin"

O senin şerefsizliğin demek istesem de susmayı tercih edip odada göz gezdirdim
Odada sadece bir pencere varı o da küçük ve çok yukarıdaydı yani bodrum katındaydım şu anda
Saçlarımda hissetiğim el ile hızla yataktan kalkıp uzaklaştım bana dokunsun istemiyordum
Ondan uzaklaşmama sinirlenmişti gözlerindeki heyecan parıltıları yerini öfkenin ateşine bıraktı bundan korkmadım aksine o heyecanın ardındaki kirli düşüncelerdense saf öfkeye razıydım

"Benim olacaksın, sadece benim benden kaçmaya çalışma bir daha bir ömür benden uzak olmayacaksın nasılsa"

Kendini kandırıyordu burdan kaçardım ki kaçacaktım da ama ailem kaçırıldığımı zaten anlamışlardır, burada biraz daha kalıp onların beni bulması için zaman kazanacaktım

"Kimsin sen?" sorumla vücudunda gözle görülür bir kasılma oldu

"Yakında göreceksin zaten kim olduğu mu?"

Cevap vermek yerine sadece baktım yapabileceğim başka bir şey yoktu zaten o da cevap vermeyeceğimi anladığında sırıtıp bana göz kırptı
Bir süre daha beni izleyip odadan çıktı kapının kilitlenme sesiyle bir kaç dakika beklemiş ve hızla kapıya yaklaşıp kapı deliğine baktım anahtarı götürdüğü için sinirlensem de o küçük delikten görebildiğim tek şey karanlıktı
Geri çekilip bu sefer odayı aramaya başladım kendimi olası bir durumda koruyabileceğim her hangi bir sert cisim bile işime yarardı
İlkin makyaj masasına yönelip çekmecelere bakındım İşime yarayacak her hangi bir şey bulamayınca bu seferde banyo olduğunu düşündüğüm yerin kapısını açtım ve bingo banyo.
Hızla burada ki çekmecelere yönelip aramaya başladım bulduğum yüz usturasıyla gülümsedim
Evet bununla ona zarar veremezdim belki ama kendime verebilirdim.

(***)

Nazlı'dan

Gizeme son kez baktım gülümseyerek iyi ki hayatımızdaydı tekrar önüme dönüp hızla merdivenlerden çıktım, evin aralık kapısından içeri geçip abimin yanına yaklaştım dalgın bir şekilde telefonuna baktığını görünce ilk başta yengemle yazıştığını sansamda ekranı görünce tam tersi ana ekranında ki Ecrin'nin fotoğrafına bakıyordu.
Allah'ım bana da böyle koca adayı nasip et yarabbim
Abim beni fark etmiş olmalı ki bana omuzunun üstünden gözlerini kısarak baktı muzdarip bir gülüş sundum