"İntikamın kokusu geliyor her cesetten, biz gerçeğiz ve bizde yalan yok."
SE.
Adaletin olmadığı bir ülke düşünün, belirli güçlü örgütlerin de içinde bulunduğu bu ülkenin en büyük matemi adaletsizlikti. Vermediklerini istiyorlardı. Bir tarafta kadın...
Sen nedir, bilir misin baba? Acı bataklığında bile ayakta durmak.
Sen, Kaan Nazir Masso'sun. Sen, benim hayatımın gelmiş geçmiş bütün insanların en güçlü olanısın ve hep öyle kalacaksın.
Ben de senin gibi olmak istiyorum.
Senin gibi güçlü...
Ben güçlü değilim baba, beni hiç kimse sevmiyor senin dışında.
Sokakların manevi çocuklarıyla beraberdim bugün, senin oğlun olduğum için beni çok seviyorlar. Yani, öyle gibi görünüyor. Belki de sevmiyorlar. Baba, beni neden vermiyorlar? Bir çocuğum ben, masum bir çocuk sadece. Ben de sevilmek istiyorum, gel artık. Gel de sev beni çünkü beni bir tek sen çok güzel seviyorsun, bir de annem.
Beni hep sever misin baba?
Beni hiç unutma, olur mu?
Ben, senin varlığından güç alıyorum. Bende büyüyünce senin gibi bir adam olacağım çünkü sen çok iyi birisin, çok naziksin, çok tatlısın, çok korumacısın ve çok güzel seviyorsun. Sen hep sev, beni hep sev.
Mektubuna babandan bir dokunuş olsun istedim. Senin için hep var olacağım, oğlum. Seni çok seviyorum, her zaman...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
20 Kasım 2003 13.01
Merhaba, Kalbimin Vedası.
Vedalar, ağlayışlar ve çığlık çığlığa kaldığımız anlar arkasında emare bırakır. Merhaba, benim asil kahramanım. Emarelerini hep taşıyor olacağım.
Kalbimin kırık sesleri geliyor mu kulağına?
Gittin, benden çok erken gittin. Ben dilekleri çok severdim, tek bir dilek diledim bugün. Gitmiş olmamandı, ölmüş olmamandı, kanamanın durmasını... Tamam, bir dilek dilememişim ama her şeyi senin için diledim. Senin yanımızda kalman için diledim baba, neden gidiyorsun? Dileklerimi beğenmedin mi?
Kalbin benim yuvamdı, ben yuvasız kaldım. Kalbimi toprağa mı emanet edeceğim şimdi? Seni, toprağa mı emanet edeceğim? Bedenin buz gibiydi, dudakların kupkuru. Ellerin cansızdı, hemen düşüyorlardı yere. Gözlerin hiç açılmadı, bir daha açılmadı. Beni duymadın, beni o günden sonra hiç duymadın. Hani diyorlar ya baba, her acı zamanla geçer diye. Yalandı bu.
Her acı zamanla geçmezdi. Bu acı geçmeyecekti.
Her giden bir gün geri dönmezdi. Sen de geri dönmeyecektin.
