GÖKYÜZÜ KARARIYOR

2.BÖLÜM

Bu bölüm tüm üzgün olanlara. Sizi çok sewiyorum .🖤🖤

"Efsun'un önceden atlattığı bir travmamı var bu normal deil". Yabancı birisi konuşuyordu gözlerimi yavaşça açmıştım. Karşımda dümdüz beyaz bi duvar vardı neden burdaydım ben .

"Doktor bey Efsun çok küçükken 11 yaşındayken Efsun ve Amcası bi yere gitmişlerdi". Devrim konuşuyordu . Hayır hayır şimdi hatırlamıştım . O gün amcama ben oradayken şimşek çarptı hayır hayır .

"Yalvarırım konuşmayın hatırlamak istemiyorum nolursunuz konuşmayın". Yeniden ağlamaya başlamıştım olmuyordu atlatamıyordum .

"Efsun uyanmışsın ,sakin ol ağlama konuşmayacağız". Hastanedeydik Devrim gelip yanıma oturmuştu. Bi tek bana bu zamanda böyle yakın oluyurdu .
"Efsun bana bakarmısın ?". Elini yanağıma koymuştu. "Bak ben burdayım yanındayım ".

Yan tarafa baktığımda amcam amcam oradaydı. "Git burdan sen gerçek deilsin git ". Hayır Efsun o Devrim deil halisülasyon amcam orda kanlı üstleriyle bana bakıyor . Başka birisi yanıma gelmişti tanımadığım birisi . Göz bebeklerime bakmıştı. Ben yatakta dizlerimi kendime doğru çekmiştim . Ellerim kulaklarımdaydı. Sesini duymak istemiyorumdum halisülasyondu o hayır gerçek deil o hayır.

"Efsun Kızım Hadi nefes al . Beraber alıcaz tamammı ". Doktor nefes almamı söylüyordu ama alamıyordum. Amcam karşımdaydı."Orda- orda o orda bana bakıyor kanlı üstleriyle bana bakıyor".

"Devrim Bey uyutmamız lazım onu ".

"Hayır psikoloğu bu durumlarda uyumamasını söyledi babası babasını çağırın onu görünce yine daha iyi olur belki çünkü herzaman o yanındaydı Efsun'un ben çağırıp geliyorum".

Nereye baksam ormanda ben ve amcam onunla top oynuyoruz. O gün ormanda şimşek çarptı ona kanlı bedeni karşımda duruyordu o ses beni kahrediyordu . Peki neden onca insan ordayken amcama vurmuştu. Şimşek çakarkenki o ışık. Kulağımdaki ses susmuyordu. Amcamla konuştuğumuz herşey kulağımdaydı susmuyordu. Ben ise ağlıyordum.

Doktor ban dokunucakken izin vermedim."Dokunma bana dokunma sakın dokunma ".

"Efsun kızım sakin ol ".

Ayağa kalkmıştım . "Bana sakin ol demeyin . ". Elime gelen herşeyi duvara atmıştım . Elimle masanın üstündeki herşeyi yere devirmiştim."Susmuyor kulağımdaki ses susmuyor siz sakin olun deyince ben sakin olmuyorum. Yeter artık yeter bıktım ".

Odanın kapısı açılmıştı. Devrim şaşkınlıklarka bana bakıyordu . "Devrim susmuyor ses susmuyor". Babamda Devrim'in arkasındaydı. "Efsun ".

"B-baba". Ağlıyordum babam kollarını açmış bana sarılmam için beni bekliyordu. Babama sarıldım ne zaman ona sarılsam oda ağlar gibi olurdu. Ben hayla ağlıyordum çünkü ses vardı

Babam amcama hiç benzemiyordu . Babam ela gözlü siyah saçlıydı. Amcam ise acı kahve gözlü siyah saçlıydı. Fiziksel ve ruhsal özellikleri hiç benzemiyordu. Niyemi onu bu kadar çok sewiyordum babamdan daha çok yanımdaydı. Babam genellikle holdingteydi. Evet babam bizim okulun müdürüydu ama sadece istediği zaman Yada başka bi durum olduğunda geliyordu . Şu 1 hafta holdingteki işleri başkası yapıyordu babam okula bakmıştı.

"Efsun iyimisin?". Babamdan ayrılmıştım . Ona sarılmayı özlemiştim hemde çok. "İyiyim ". Doktor babamla konuşmak istemişti . Babam odadan çıkmıştı. Ama benim kulağımda hayla amcamın sesi vardı . Ellerimi kulaklarıma götürdüm " Nolursun sus Nolursun bı kere yapma ya yalvarırım duymak istemiyorum".

Yere çömelmiştim. Odada ben ve Devrim tek vardık . Devrim yanıma gelmişti . "Civciv hani bana söz vermiştin hani güçlü olacaktın ?".

"D-Devrim olmuyor ". Her kelimemde bir ağlıyordum. "Sana şarkı söyleyeyim ses belki yok olur ne dersin ". Şuan bana ne yapsa da ses susmazdı. Ona kafamı sallamakla yetinmiştim .Bu ne sesiydi biliyormusunuz ."Sen o gün oraya niye gitmek istedin Efsun ".