Prisoner Of The Fatui Harbingers

Sevgi Dışında Hiçbir Şey

*Aurora uzun bir yoldan sonra eve vardı. Kendine çay yaptı ve elindeki davetiye'ye bakmaya başladı. Düşünceleri çok karışıktı. Restorandaki hasarın parasını çıkaracak bütçesi yoktu ve babasından para isteme düşüncesi ona ters geliyordu. Aynı şekilde çalışanlardan fazla mesai yapmalarını da istemek ona yanlış geldi. Uzun süre düşündü ve gitmeye karar verdi. Gururu ona gitmemesini söylesede Fatui Habercilerinin yol açtığı o kadar sorun ve yıkımdan sonra en azından böyle bir şeyi hatta daha fazlasını hak ettiklerini düşündü. Belki onlardan daha fazla para koparıp kimsesiz yada ihtiyaç sahiplerine dağıtabilirdi...Ama gururu buna izin vermezdi. Restorandaki hasarların maliyetini hesapladı ve hızlıca giyinip yola koyuldu.*

*Davetiyedeki adrest nedense tanıdık geliyordu. Bir süre düşündü ama bulamadı. Sonunda davetiyedeki restorana vardı ve içeri girdi. İçerisi sakindi ve lüks ama sade bir havası vardı. Pantalone'un cam kenarındaki masada oturup onu beklediğini gördü. İç çekti ve cesaretini toplayıp ona doğru yürüdü. Pantalone Aurora'yı görür görmez gülümsedi ve ayağa kalktı*
Pantalone: Hoş geldiniz Hanımefendi, sizi burda görmek bir onurdur.
*Pantalone eğildi ve Aurora'ın elini öptü*
Aurora: Hoşbuldum...
*Pantalone Aurora'ın sandalyesini çekti ve onun oturmasına izin verdi*
Pantalone: Çok güzel olmuşsunuz Hanımefendi, teklifimi kabul ettiğiniz için teşekkür ederim.
Aurora: Rica ederim...dürüst olmak gerekirse ilk başta kabul etmek gibi bir niyetim yoktu ama elimdeki en iyi seçenek buydu. Umarım sözünüzde durursunuz.
Pantalone: Ben her zaman sözümde duran bir insanım Hanımefendi, teklifim harfi harfine geçerlidir.

*Garsonlar masayı yemeklerle doldurdular*
Pantalone: İçki alırmıydınız?
Aurora: Yok ben almayım, teşekkürler
*Aurora çok olmasada içmeyi severdi ama şuan ayık kafayla olmanın daha mantıklı olacağını düşündü*
Pantalone: Pekala Hanımefendi, bana biraz kendinizden bahsedin lütfen.
Aurora: Anlatacak çok bir şeyim yok, babamdan kalan bir restoranım var ve orayı işletiyorum.
Pantalone: Babanız yaşıyor mu?
Aurora: Evet
Pantalone: Anneniz?
Aurora: O başkasıyla evlendi ve Sumeru'ya taşındı.
Pantalone: Siz neden olunla gitmediniz?
Aurora: Neden gideyim ki?
Pantalone: Sonuçta anneniz değil mi? Özlersiniz diye düşündüm.
Aurora: Özlüyorum ama o annemin hayatı...beni ilgilendirmiyor..
Pantalone: Hmm...anlıyorum....annenizle aranız çok iyi değil sanırım?
*Aurora konuşmanın derinliğinden hoşlanmadı ve iç çekti*
Aurora: Belki....ama bu sizi ilgilendirmez. Buraya ne için geldiğimi biliyorsunuz.
*Pantalone hafifçe güldü*
Pantalone: Tabiki biliyorum ama acele etmek istememiştim...sizi daha yakından tanımak istiyorum.
Aurora: Kusura bakmayın ama benim öyle bir düşüncem yok ve işleri daha fazla uzatmak istemiyorum o yüzden rica etsem-
*Pantalone parmağını şıklattı ve garsonlar bir zarf getirdi.*
Pantalone: İstediğiniz şey burda Hanımefendi.
*Aurora zarfı aldı ve içini kontrol etti*
Aurora: Teşekkür ederim....sözünüzde durduğunuz için...
Pantalone: Ne demek Hanımefendi, rica ederim...sizi daha fazla oyalamak istemiyorum ama rica etsem benimle bir bardak içki için. Ondan sonra sizi daha fazla tutamayacağım, söz veriyorum.
*Aurora düşündü, İstediği şeyi almıştı ve kabul etmek istemese bile Pantalone'un arkadaşlığından zevk alıyordu.*
Aurora: Pekala, bir bardak....
*Pantalone gülümsedi.*

*Garsonlar içkileri getirdiler. Aurora içkisinden bir yudum aldı*
Aurora: Hmm...tadı güzelmiş. Daha önce hiç böyle bir şey içmemiştim....
Pantalone: Bu normal çünkü bu Snezhnaya'ın en ünlü içkilerinden biridir.
*Aurora şaşırdı*
Aurora: Snezhnaya mı?....orası gerçekten çok uzak...babam yıllar önce gitmiş, bana çocukken anlatırdı. Karlarla kaplı bir ülke....her zaman gidip görmek istemişimdir...
*Pantalone gülümsedi*
Pantalone: Kesinlikle daha sık dilek dilemelisiniz Hanımefendi...
*Aurora öksürdü*
Aurora: Ne demek istiyorsun?
Pantalone: Demek isteğim bugün şanslı gününüzdesiniz...hayalleriniz gerçek olmak üzere....
*Pantalone sinsice güldü ve Aurora daha çok öksürmeye başladı. Başı döndü ve panikledi*
Aurora: Bu da ne?! İçkimin içine ne kattın?!
*Pantalone güldü ve Aurora'ın saçını okşadı*
Pantalone: Sevgi dışında hiç bir şey ~
*Aurora kalkmak istedi ama dengesini kaybedip yere yığıldı. Pantalone gülümsedi ve ayağa kalkıp ona tepeden baktı. Yüzünde şeytani bir ifade olmasına rağmen masum bir gülümsemesi vardı. Aurora o an bağırmak ve kaçmak istedi ama gözleri tamamen kapanmadan önce son gördüğü şey Pantalone'ın yüzü oldu*