HIDE: Terug van weggeweest

Introductie

Pov Iristhedonut

Verveeld loop ik voor de zoveelste keer naar de spiegel in de hoek van mijn slaapkamer. Zou dat plukje haar nog steeds hetzelfde hangen dan enkele minuten geleden? Nog voor ik het bekeken heb zucht ik diep en loop ik weer weg van de spiegel. De tijd van vrede heeft nu wel lang genoeg geduurd! Het is tijd dat er nog eens iets gebeurd op Donut Earth!

Het is nu al enkele jaren erg rustig in mijn HIDE imperium. Na al die oorlogen was het duidelijk dat iedereen nood had aan rust. Zelfs Myvs002 had de behoefte niet meer om mensen de dood in te jagen... In het begin had ook ik enorm genoten van de rust. We zaten hele avonden rond het meer met elkaar te eten, praten, spelletjes spelen,... Na een tijdje werd het gelach en de vreugde me echter allemaal wat te veel en begon ik minder en minder buiten te komen. Want ja, zelfs de appeltaarten van Zigilburk kunnen niet op tegen die absolute verveling... Ik sloot me meer en meer op in mijn kasteel waardoor ik volledig vervreemd raakte van de rest van de wereld. 

Tot nu. Met nog een laatste diepe zucht loop ik naar de deur van mijn kasteel, doe hem open en wandel de frisse lucht van het bos in. Tijd om nog eens een bezoekje te brengen aan WriteyourDory...

Pov Writeyourdory

Ik kan mijn ogen niet geloven! Is dat nou echt... 
' Hallo daar Stella! Lang geleden!'
"Iris, lang geleden inderdaad! Wat heb jij al die tijd uitgespookt?!"
Iris haalt even snel haar schouders op en gaat naast me zitten. Ik schuif ongemakkelijk wat verder van haar vandaan. Hoewel ik Iris altijd wel heb gemogen vind ik haar nog steeds een beetje akelig. Ze lijkt steeds samen te komen met oorlog en elende. Dat ze zich hier nu weer vertoont kan geen goed teken zijn vrees ik...
'Ik zat eraan te denken hè, lijkt het je niet wat om eens een grap uit te halen? Dan gebeurt er nog eens iets spannender dan steeds diezelfde verhalen aan het kampvuur. En ga nou niet zeggen dat die er niet meer zijn, want als ik mijn raam open deed hoorde ik Mees tot in mijn slaapkamer vertellen over zijn overwinningen.'
Ik sluit mijn mond weer. Ik was inderdaad van plan om Iris te vertellen dat er echt wel nog spannende dingen gebeuren in Donut Earth. Was dat maar zo...
"Nou eh... Aan wat voor grap dacht je?"
'Ik wil iedereen nog eens goed bang maken, like the good old days!'
Dit belooft niet veel goeds...

Pov Wattwriters

Met een schok word ik wakker! Dat geluid... Dat geluid heeft al jaren niet meer over Donut Earth weerklonken. Ik ren zo snel als ik kan naar het meer. Ik ben duidelijk niet de enige die het heeft gehoord. Er komen steeds meer mensen met een blik vol angst kijken wat er aan de hand is. Die hoge toon. Die stem. Het kon alleen maar van hem zijn. En als hij zo klinkt, voorspelt dat niets anders dan problemen...

Pov Vlorile

Iris kijkt me met een kwaadaardige grijns aan. In haar rechterhand heeft ze mijn dagboek vast. Telkens wanneer ik hem terug wil afpakken houdt ze hem boven haar hoofd, waardoor ik er niet aan kan. Ik gil voor de zoveelste keer enkele lelijke verwensingen naar haar hoofd, maar het begint steeds meer te lijken om een soort onmenselijk luid en hoog gepiep. Waarom komt niemand me toch helpen?! Net wanneer ik mezelf weer onder controle probeer te krijgen en nadenk over hoe ik Iris zover kan krijgen om mijn dagboek terug te geven, gooit ze hem het meer in. Woedend ren ik weg, naar het kasteel van Iris. Mijn dagboek ben ik dan misschien kwijt, maar mijn wraak zal zoet zijn. Ik doe de deur op slot en 'You can run, but you can not HIDE...'

En zo begint het weer. HIDE: Terug van weggeweest.

-----------------------------------------------------------------------------