hanımefendi, motive

1.4 |

Kapının ısrarla çalmasına karşılık yataktan kalktım, Doğan evde yoktu.

"Alin?"

"Günaydın, geri zekalı."

"Ya, Alin-"

"Sen ne salak bir kızsın ya, hazır Doğan malı da öğrenmişken niye geri çekildin kızım? Manyak mısın sen?"

"Of!"

"Bak, Berfu. Seni tanıyorum, çok pişman olacaksın. Tolga'ya bunu yapma, seni gerçekten seviyor."

"Alin-"

Koltukta yanıma yanaşıp bana uzunca sarıldı, Utku gibi kokuyordu.

"Biz siz gibi değiliz tamam mı? Olamayız da."

"Aşkım benim, kimse sizden bunu beklemiyor ki. Hem sizim ilişkiniz daha masum ve güzel. Doğan da öğrenmiş hazır, yapma kendine bunu."

"En ufak zorlukta elini bıraktım çocuğun, beni tekrar kabul etmez gibi."

"Sen onun karşına 10 çocukla gel, yine kabul eder o mal seni."

Gülüştük.

"Onu seviyorsun, Berfu."

Bundan kendim bile emin değildim ki.

"Ben, bilmiyorum."

"Bak, Doğan'la ben de konuşurum. Hatrım çok onda."

Evet, birden çok hayatını kurtarmıştı.

"Alin, iyi ki varsın."

"Siktir git Tolga'ya de bunu, Utku'yla başımın etini yediler."

Güldüm.

"Bak Berfu'm, Tolga sana biraz sinirli. Yanına gidincd alttan almalısın."

"Haklı o, Alin. Hem onu hak etmiyorum."

"Berfu, senin bu gözlerine ben bile bitiyorum. Uyandığında bu gözleri görmek için dostunu karşısına aldı, bu çocuk sana olan aşkını belli etmek için daha n'apsın?"

"Alin, teşekkür ederim."

Tekrar ona sarıldım.

"Tolga prenses tavırlarımdan nefret ediyor."

"Prensesliğinden ödün verme, aşkım. Ben senin büyüdüğün gibi büyüsem asla kendimden ödün vermezdim."

Gülümsedim.

"Keşke Utku'yla daha erken tanışsaydınız."

İçten bir gülüş sergiledi.

"Evet, onun sayesinde hem hayatımın aşkını hem de sizi buldum."

---

asko kusko berfuyla harbi kız alin kardesligi