Beware of the Class President

CAPITULO 17 - Fever

Bumili si Ekoy ng Biogesic na tableta sa tindahan sa may kanto. Dinurog ko iyon sa kutsara na may kaunting tubig, saka pagkatapos ay sinubukang isubo kay El, ang kaso ay inubo niya lang din ang gamot.

12:00 noon, wala pa ring pagbabago kay El. Hindi na ako nakakain ng tanghalian sa pag-aalala. Balewala na rin sa akin kahit hindi pa kami ngayon makauwi ng Pangasinan. Nag-text ulit si Tito Randy. Okay na raw si Mama pero mananatili muna sa ospital para makasigurado.

Mabuti na lang talaga at magaling na si Mama. Mula nang mahilot at madasalan ng matandang hilot na dala ng kapitbahay namin, bigla na lang daw umayos ang pakiramdam ng mama ko. Para bang nagdahilan lang. Noong una ay ayaw pa nga maniwala ni Tito Randy, pero nang malamang hindi naniningil ang hilot kundi donasyon lang, doon na ito naniwala.

May text din sa akin si Bhing pagbukas ko ng aking phone. Tinatanong nito kung bakit ako absent. Absent din daw si El. Wala itong alam na kasama ko ngayon ang lalaki.

Bukod sa text ng kaibigan kong si Bhing at ng aking amain na si Tito Randy, may iba pang unread text messages sa phone ko. Nakagat ko ang aking ibabang labi habang nakatingin sa mga missed calls din na umabot na sa bente. Ang una sa unread messages lang ang aking sinilip.

Joachim:
Kena, nasaan ka sabi?! Bakit hindi ka sumasagot?!

Nakikinita ko ang pagsasalubong ng makakapal na kilay ni Joachim habang gigil sa pagtipa ng message na ito. Pinatay ko na muna ulit ang phone. Breaktime ng lalaki sa university, at baka tumawag ulit. Ito rin yata ang nag-load sa akin dahil may pumasok na fifty pesos regular load kanina.

Tiyaka ko na lang poproblemahin si Joachim at ang aking ipapaliwanag kay Tito Randy kapag pauwi na ako sa Pangasinan. Ang importante ngayon ay okay na si Mama, at masigurado ko na magiging okay na rin si El.

"Kena, baka magbabanyo ka. Ako na muna bahala rito!" ani Ekoy sa akin. Nakahanap ng dahilan para hindi pumasok sa school. Panghapon kasi ang pasok nito sa elementary, Grade 3.

Napagalitan ni Sister Gelai ang binatilyo. Hindi lang dahil sa hindi nakakakita, kundi dahil may katamaran daw kasi talaga ito sa pag-aaral kaya pahinto-hinto. Pero marunong naman na raw magbasa at magsulat gamit ang braille.

1:00 p.m. nang pumasok na si Sister Gelai sa kuwarto nito. Magbabasa raw ng bibliya. Ibinilin ko naman muna kay Ekoy ang pagbabantay kay El dahil kanina pa ako nagpipigil ng ihi. Hindi ko lang talaga maiwan si El nang mag-isa.

Bitbit ang bagong bihisan na pahiram ni Sister Gelai ay nagpunta na ako sa banyo. Mabilisan lang ang kilos ko, deretso na ligo at toothbrush gamit ang bagong tootbrush na ipinabili kay Ekoy sa tindahan. Paglabas ko ng banyo ay tumigil ako sandali sa may altar na nasa pasilyo. Patay ang ilaw sa dalawang pulaw na electric candles. 

May bumunot sa saksakan. Ibinalik ko iyon sa pagkakasaksak para lumiwanag ulit ang dalawang kandila. Hindi puwedeng walang ilaw iyon dahil madilim sa pasilyo. Balewala rin kasi kahit pa may araw sa labas dahil hindi naman umaabot ang liwanag banda rito.

Pagbukas ng mga kandila ay napansin ko rin na wala na roon ang picture frame ng matandang babae na may pangalan ni Felicidad Rubio sa ilalim. Hinanap ko, pero wala talaga. Ang mga lumang santo lang ang naroroon. Ang mga sampaguita naman na kagabi ay sariwa pa, ngayon ay mga tuyot at lantutay na.