11. bölüm

20 2 6
                                    

≠ertesi gün≠
≠artemisden≠

Sabah erkenden kalktım. Duş aldım ve parfüm sıktım. En iyi şekilde giyinmeye çalıştım. Aynada yine kendime bakıp odadan çıktım. Heyecandan ellerim titriyordu hızlı adımlarla seranın kapısının önüne geldim. Yakamı ve saçlarımı düzeltim. Tam kapıyı çalacaktım ki elim havada kaldı. Bir ses duymamla irkildim ve yakalanmış gibi utanarak sesin geldiği yöne baktım.
Genç bir çocukla karşılaştığım da kaşlarımı çattım.

-Ablam odada değil. Olsada girmeni uygun bulmadığımı söylemeliyim. Kimsin sen?

Ablam mı dedi o?
Çocuğu dikkatlice inceledim gerçekten benziyorlardı yüz olarak. Ama çocuk biraz daha fazla çekikti ve koyu saçları vardı. "yine" çocuğun sesiyle irkildim.

-cevap vericek misin yoksa alık alık bakmaya devam mı edeceksin?

-Ne?

Alık mı dedi o bana?

-tekte anlayamıyor musun?

-pardon dalmışım. Ben artemis.

-şu meşhur artemis mi?

-nasıl yani?

-ablamın bahsettiği artemis misin?

-şeyy evet o benim.

Yüzümde anlamsız bir gülümseme oluştu.
Benden bahsetmişti...
Umarım iyi anlamdadır.

-bana bak hissediyorum seranın kaybolduktan sonra geri geldiği gün.
Hüngür hüngür anlamasıyla bir ilgin var.
Daha çözemedim ama çözeceğim.

Bana iyice yaklaştı burun buruna geldik

-ama sakın o zamana kadar ve ondan sonra onu üzeyim deme. Tek bir göz yaşına senin küllerini bile bırakmam bu diyarda.

Sertçe yutkundum.

-ne sanıyorsun sen beni? Ben onun tek bir saç teline bile zarar vermem. Istememde!

-öyle olsun bakalım. Gözüm üzerinde. 

Beni baştan aşağı bir kere daha süzdü ve arkasını dönüp gitti. Giderken son bir şey daha söyledi.

-o bahçede her gün yaptığı şeyi yapıyor.

Ve gözden kayboldu.
Ürperdim. Yeniden yakamı düzeltim ve bahçeye doğru ilerledim.

Bir kaç yere baktıktan sonra bir yer dikkatimi çekti uzun çiçeklerin arkasında bahçe gibi bir yer vardı. Oraya doğru ilerledim ve onu gördüm sera.
O kadar güzel gözüküyordu ki. Üstüne bir elbise yoktu saçları dağınıktı elindeki fırça ile o kadar güzeldi ki. Hayran olmamak imkansızdı.

Sadece onu izlemek istedim izledikce huzur buldum.
Onu baya izledim hiç fark etmedi.
En  azından ben öyle sanıyordum.
Kafasını bana çevirmeden seslendi.

-beni daha fazla izlemeyi düşünüyor musun yoksa gelecek misin?

Sonra gülümseyerek bana döndü

Kıkırdadı

-Ne oldu utandın mı yoksa? Kızardın.

Siktir...

-yok canım ne alakası var. Hem sen ne zamandan beri burada olduğumu biliyorsun?

-geldiğinden beri.

Dudaklarını birbirine bastırdı gülmemek için zor duruyormuş gibiydi.

-gülme.

-ama yüzün çok komikti.

yasak krallıkUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum