თავი20

80 6 0
                                    

დილაას ხმაურმაა გამაღვიძა თურმე ეზოს ასუფთავებედნენ.ლოგინიდან წამოვდექი  აბანოში შევეედი გამოვიცვალე და დაბლა ჩავედი.
მამა თურმე მიდიოდა.

სარა:მააა მიდიხაარ უკვეეე.

მა:კი შვილო მივდივარ.
სარა:ჰე აბა შენ იცი და მადლობა კიდევ ერთხელ მანქაანისთვის მეც გამახარე და დედაც კი გავახაარეთ.

მა:კი ნამდვილად.
ჰე აბაა კარგაად.

სარა:კარგააად. უი დედააა???

მა:სამსახურშუ წავიდა მანქანით.

სარა:ვაააა.

მა:კაი აბა დამაგვიანდება ფრენაზე.

სარა:ჰე აბა კარგაად მიყვარხააარ.

მა:მეცც.

მამიკო გავაცილე და ოთახში ავედი ტელე დამრჩენია.ტელეფონზე ოლივერის მონაწერი იყო.

ოლ:სარაა აქ ხაარ?

სარა:ხო რა იყო.

ოლ:ჩემოდანი ჩალააგე და გადმოდიიი.

სარა:მოიცა რა ხდეეება?

ოლ:მიდი თქოოო.

ჩემოდანი ჩავაალააგეე და ოლივერთან წავედი  და თან გარეთ იყო.

სარა:აბა რახდება ოლივეეერ.

ოლ:დასასვენებლად მივალთ 5 დღით ბათუმში.

სარა:ვააააა რაკაიაააა აკო და სესილი?

ოლ:ოო აკო და სესილი არ მოდის მხოლოდ მე და შენ.

სარა:რას ქვია მარტო მე და შენ არ წამოვალ მაშინ.

ოლ:წამოხვააალ.

სარ:არა.

ოლ:კი.

სარ:ა.   რ.    ა. 

ოლივერმა ჩემოდანი ხელიდან გამომართვა და უკან თავის მანქანაში ჩადო.

სარა:რას შვები არ წამოოოოვააააალ.

ოლ:კი წამოხვააალ.
მიდი ახა ჩაჯექი.

მანქანისკენ წავედი მაგრამ წინ არ ჩავჯექი და უკაან დავჯეე.

დაგინახე და შემიყვარდიWhere stories live. Discover now