In love with my Bestfriend's brother (Charles Le Clerc) formule1

Chapter 2

07:00 ~ Julia
De wekker gaat weer, het is weer tijd voor school.

Zuchtend word ik wakker en stap ik uit bed, na gister ben ik erachter gekomen dat een broek en een trui niet bij de 'dresscode' van deze school passen.
Ik besluit om een vrolijke elegante jurk aan te doen, ook heb ik het briljante idee om make-up te gebruiken.

Inmiddels is het 08:00
De make-up is gedaan na 4x het opnieuw te moeten doen door jeukende ogen en ruzie met het mascara borsteltje, na deze ochtend ben ik erachter gekomen dat ik en make-up geen vriendinnen zijn en ook niet gaan worden.

Snel haast ik me naar beneden, mama is al weg naar haar nieuwe baan, toch gek hoe ze na een week in Monaco een baan heeft. Ze blijft me verbazen

Ik loop naar de keuken en zie daar een briefje liggen.
"Hee lieverd, ik eet vanavond niet thuis, ik heb afgesproken met een oude vriend van me. Er ligt geld voor je en eten voor school, ik hou van je en rij voorzichtig
Kus mama x"

Normaal kan er nog een kus vanaf maar vandaag mag ik het doen met een briefje dus. Apart
Gauw pak ik mijn sleutels en natuurlijk mijn eten.

- op school -

Het is inmiddels half 9, ik stap net mijn auto uit en zie al dat Arthur naar me toe loopt. "Zo, jij droogt goed op met een laagje make-up'.
ik begin sarcastisch te glimlachen naar hem.
"Misschien zou jij het ook is moeten proberen"
Nou het ijs is vandaag ook weer gebroken.
Samen kletsen we wat en lopen we alvast naar de eerste les toe. Wiskunde, mijn favoriet...

Arthur en ik besluiten naast elkaar te zitten. Al gauw lopen er meer naar binnen en zo gaat de les van start.

- pauze -
Inmiddels is het pauze, Arthur en ik besluiten buiten even te gaan zitten, we zitten een tijdje te kletsen als ik op een motor een knappe jongen zie aankomen, eigenlijk veel te oud, maar op een oude fiets moet je het leren toch?

Shit, hij loopt naar ons toe, ik knipper 2x en kijk Arthur aan. Arthur staat op en geeft de jongen een knuffel. Zo heb ik de mogelijkheid hem goed te bekijken.
Een veel te foute en veel te knappe jongen met bruin haar en bruingroene ogen.

Ik verdwaal in mijn gedachtes als ik aangetikt word door Arthur, "ga je je ook nog voorstellen Juul, Staren is onbeleefd hé" zegt Arthur met een knipoog en een lach.
Ik raak weer uit mijn trans en krijg gelijk een rode kleur, gauw sta ik op en geef ik de knappe jongen een hand.

Zelfs z'n handen zijn mooi.

"Hallo, ik ben Julia Sainz, hoe heet jij?"
Hij schrikt van mijn achternaam en wilt beginnen met vragen stellen.
"Euh.. hallo ik ben Charles, de broer van Arthur. Maar Sainz dus? Ben je dan familie van Carlos?"

Ik kijk Charles en Arthur aan.
in 2 dagen heb ik 2x de naam Carlos gehoord en ik heb geen idee wie het is

'Als ik eerlijk ben heb ik geen idee wie Carlos is, waar komt hij vandaan en hoe oud is hij dan?"
En waarom hebben jullie het telkens over een Carlos waarvan ik niet eens weet dat ie bestaat?

De laatste woorden heb ik inmiddels maar weer ingeslikt.

Arthur begint met uitleggen wie Carlos is, maar al snel stopt Charles hem om het beter uit te leggen.

"Carlos is 1 van mijn goede vrienden van de formule 1, ik weet niet of je daar bekend mee bent? Zijn achternaam is ook Sainz. Hij is 23" Verteld Charles me.

23? Ik ben 20 dus hij zou niet mijn vader kunnen zijn, scheelt dat in iedergeval.

"Maar hoe ziet hij eruit dan als ik vragen mag?  Vraag ik aan Arthur om hem ook in het gesprek te houden.

"Hij is lang, heeft bruin haar en bruine ogen. Hij is van Italiaanse afkomst."

Dat is gek, ik heb normaal ook bruin haar en ik ben Italiaans. Het enige verschil is dat ik blond haar heb.

- thuis -
Met een zucht plof ik weer neer op de bank, inmiddels heb ik mijn joggingpak aan en heb ik Arthur uitgenodigd samen een pizza te eten bij mij thuis. De bel gaat. Daar zal Arthur zijn

Ik loop naar de deur toe als ik 2 jongens zie staan, 1 met pizza en 1 die naar binnen wilt.
Perfecte timing

Arthur stapt naar binnen met de pizza's en ik geef de jongen geld voor de pizza's.

We eten samen de pizza's op en besluiten om buiten een rondje te wandelen.

"Arthur, mag ik je wat vragen over die Carlos?" Ik ben toch wel benieuwd wie dat nou is en zijn geschiedenis.

"Natuurlijk mag dat, nou Carlos is dus een formule 1 coureur, hij zit samen met Charles in een team en zijn goede vrienden van elkaar, Carlos heeft al lange tijd geen contact meer met zijn moeder, maar zijn vader is nog wel in zijn leven. Hij heeft ons verteld dat hij in Nederland is geboren, maar nadat zijn ouders uit elkaar zijn gegaan, hij naar Monaco is verhuisd met zijn vader. Zijn moeder is in Nederland gebleven en hij zegt altijd dat ze nooit meer naar hem heeft omgekeken."

Oké dit is gek, ik heb het gevoel dat dit allemaal wat meer te maken heeft met mijn familie.

"Ik vind het wel gek aangezien ik en mijn moeder uit Nederland komen, en mijn moeder wilde perse naar Monaco verhuizen, misschien zit hier toch meer achter."

Arthur krijgt een rode kleur op zijn wangen.

"Dat denk ik ook" zegt hij en gauw veranderd hij van onderwerp.

Eenmaal thuis zie ik dat mijn moeder ook al thuis is, ik heb afscheid genomen van Arthur en stap de deur in.

Mama zit nog aan de achtertafel en ik geef haar een kus.

"Hoe was je etentje?" Vraag ik haar uit interesse.

Ze kijkt raar op naar me en probeert eroverheen te praten.

"Ja, Euh het was hartstikke gezellig om elkaar na 23 jaar weer te spreken en te kijken hoe het is"

23 jaar? Hier klopt iets niet. Ik ga uitvinden hoe dit allemaal in elkaar zit....

———————————-

Hee! Sorry dat het zo lang heeft geduurd om weer een stuk te plaatsen! Vanaf nu probeer ik regelmatig een hoofdstuk te plaatsen😊😊

Mochten er verbeter puntjes zijn mag je dat natuurlijk altijd aangeven en laat even weten of jullie deze manier van schrijven leuk vinden!