Bazen gök yüzünün rengi değişiyor,
Yağmur diniyor ve kuşlar susuyor.
Dalgaların kayalıkları bir yazara ilham oluyor.
Gök yüzü rengini gözlerimden alıyor,
Mutluluğu görünce insan bir başka bakıyormuş.
Mutlu enerjiyi doğadan beklemekte yanılmışım,
Renkli bakmayı unutmuşum, renkleri soldurmuşum.
Bilmiyordum ama öğrendim,
Ruhumu toprağa kendim gömüyormuşum.
Hüseynova.
Galiba şiirlerimdeki karamsarlıktan istesemde kurtulamıyorum :)
iyi okumalarr dilerim
ESTÁS LEYENDO
Mürekkep lekesi | Şiir
PoesíaYazmayı seven birisiydim. İçindekileri yazmaya başladığımda yazdıklarımın şiirlere dönüştüğünü fark ettim. Çevremdekiler yetenekli olduğumu söylemeselerdi burada olmazdım herhalde). Bide yazılarıma sizin gözünüzden bakmak isterim.🤍
