TESADÜF

| KADER |

-2 HAFTA SONRA-

Seyran'dan

Aradan iki hafta geçmişti. Çok iyi iş imkanları olan bi iş teklifi almıştım. İş için İstanbul'a gitmem gerekiyordu. Tabiki önce annem ve ablamla konusmaliydim. Yine en son ben uyanmıştım. Ablam ve annem kahvaltı için beni bekliyorlardı. "oo günaydın uykucu" diye seslendi ablam. "Günaydınn. Benim size söylemem çok önemli bişey var annecim." diyerek söze başlamıştım. "Buyur kızım söyle hayırdır inşallah" "yok annecim korkulcak bişey değil. Bana bi iş teklifi geldi İstanbul'dan eğer sizde uygun görürseniz gidip başlamak istiyorum uzun zamandır bu anı bekliyodum." "Çok sevindim kuzum çok git kur işini" dedi annem. Ama ya ablam.. "aslında bende aldım bi iş teklifi seyran" dedi ablam. Çok şaşırmıştım. Çünkü hiçbirimizin haberi yoktu. "Nasıl yani bana niye söylemedin ablam?" "Daha önce hiç İstanbul'a gitmedim nasıl yer bilmem yalnız napicaktim oralarda" dedi. Böyle düşündüğü için çok üzülmüştüm. Bunları düşünmeden önce benimle konusmaliydi. "Ablacım benimle niye konuşmadın. Hem ne güzel işte ikimizde gidelim başlayalım işimize bi ev tutarız kendimize hı? Ne dersin?" dedim heyecanla. Çünkü böyle bişey benim içinde çok iyi olacaktı. Ablam ikiletmeden kabul etti. Ama annem.. "İşimizi kuralım annemide alırız yanımıza olur mu seyran hı?" "Yok kızım ben evimde halanla kalicam böyle iyiyim arada bir gelirsiniz görüşürüz."dedi annem. O nasıl istiyorsa oyle olacaktı...

Ferit'ten

Her zamankinden biraz daha erken uyanmıştım. Çünkü bugün İstanbul'a dönücek yeni evime yerlesicektim. Antep'te yapamıyordum. Ben İstanbul'a aittim. Pelinde benimle beraber gelicekti. Zaten pelin benim üst katımda oturuyordu. Kahvaltımı edip valizlerimi toplamaya başladım. Aslında burda kalıp Pelinin arkadaşı Seyranı tanımak istiyordum. Belki başka bi yerde başka şekilde tekrar karşılaşırdık...