Terk Edilmiş Park

38 16 0
                                    

  Soluk soluğa kalmışım bir mum ışığında,
  Sanmaki beni yoran bir koşuşturmaca
  Nefesim kesilir her an bir yüksün boğazımda
  Doldun yine gözlerime, bıraksam yıkılır bu şehir...
  Aşıklar ölmesin, ne yapar yoksa sevdalar...

  Neden hep sessizlik? Sorarlar ara sıra...
  Sonra sen gelirsin aklıma
  Son itirafını bırakan bir ölümlü gibi,
  Uçurumda yetişen ürkek güller gibi,
  Kabuslarımdan çıkamam, uyku uyuyamam
  Tek korkumu bilir ya yaradan, sensiz bir yaşam...

   Tozlu sandığımda ararım hayallerimi
   Yine gelir elime, salıncakta mutlu sen...
   Şimdi parklar da yasta, eğlenemez çocuklar.
   Bağırır içim içim, geri dön bana.
   Bitmiş bir sigara yanmaz ne de olsa,
   Sen kıyama gel, acı papatyalara
  
    Uzaklara aşık bir insandım ben,
    İmkansızları severek mutlu olurdum
    Kör ateşe düşünmeden atlardım
    En güzel ızdırabımdı anlamazdın
    Gözlerindeki yabancı havayı solurdum.
 

Şiirle Silinen Gözyaşı Where stories live. Discover now