They Don't Know About Us ' 2 '

Part 32 | explain

Merhabalaaaaar! Sizi güzel bir bölüm bekliyor kızlar xx Tutku'ya attığım kesitlerde hart ettek geçirdi canımcım ya xx onun yorumunu sabırsızlıkla bekliyorum özellikle *-* neyse ben burayı daha fazla uzatmayayım. Ama öncelikle söylemek istediğim bir şey var. Geçen bölümde bahsettiğim kişiyi buldum ve ithaf vermeye çalıştım ama bu yeni lanet olası watty güncellemesi yüzünden bulamadım ya-.- bölüm senindir aşko -.- @MnchstrUnited

Hatırlatma:

''T-tamam.'' dedi ve telaşlanarak mutfağa gitti ve saniyeler içinde bir bardak suyla geldi.

''Teşekkür ederim.'' dedim ve suyu içtim.

''Mags, endişeleniyorum.'' dedi.

''Pekala,'' dedim ve yutkundum. ''bugün midem bulanıyordu ve bende midemi bozmuş olabileceğimi düşündüm ama sonra geçmeyince -''

''Mags, daha hızlı anlat lütfen.'' dedi sesini biraz yükselterek.

''Tamam, tamam. Zayn,'' dedim ve gözlerine baktım.

''Evet, Mags?''

''Ben hamileyim.''

———-

Zayn'de bir sevinç ifadesi beklerken boş bir ifadeyle karşılaşmıştım. Gözlerini kırpmadan boş bir ifadeyle bana bakıyordu. Bense heyecanımdan içim içimi yerken gülümsüyordum. Ama onun bu ifadesi yüzünden benim de gülümsemem uzun sürmemişti.

Sevinmemiş olabilir miydi? Olabilirdi. Belki de birazdan kolumdan tutup beni hastaneye götürür ve çocuğumuzu aldırmamı isterdi. Yapar mıydı?

Hayır, hayır. Saçmalıyordum. Biz tatildeyken hem göndermeli olarak hemde doğrudan çocuk istediğini belirtmişti. Ayrıca defalarca. Fikri değişmiş olamazdı. Bu ciddi bir karardı çünkü.

''Zayn?'' dedim sesimi bulmaya çalışarak.

Zayn gözlerini kırpıştırdı ve kafasını yavaşça salladı.

''Mags, s-sen ciddi misin?'' dedi kekeleyerek.

''Evet.'' dedim gülümseyerek.

Zayn yüzünü avuçlarının arasına aldı. Korkmam mı gerekiyordu?

''Ben...'' dedi yüzünü yerden kaldırmadan.

Tamam, korkmayacaktım. O sadece hiç beklemediği bir anda duymuştu ve şaşkındı. Çocuğu istememesiyle hiçbir alakası yoktu.

Elimi karnıma koydum ve Zayn'e bakmaya devam ettim.

''B-ben...'' dedi ve yanımdan kalkıp ilerledi.

''Zayn? Neler oluyor?'' dediğimde bana bakmamıştı.

Bir eli belindeyken diğer eliyle elini saçlarında kaydırıp ensesinde durdurdu.

''Ben b-ba...'' dedi ve derin bir nefes verdi.

Kendimi kandırıyordum. İstemiyordu işte. Vazgeçmişti. Benden de vazgeçmemi isteyecekti. Çocuğumuzu doğurmamı istemeyecekti.

''Ben baba oluyorum!'' dedi sesine yavaş yavaş duygu yükleyerek ve sesini yükselterek. Hızla bana döndü. Kahkahalarla gülüyordu.

İçime sular serpilmişti resmen. Bende gülümsedim ve derin bir nefes verdim. Beni korkutmuştu.

''Baba oluyorum!'' dedi ve hızlı adımlarla yanıma gelip ellerimi tuttu ve önümde dizlerinin üzerine çöktü. ''Baba oluyorum!'' dedi yüzüme heyecanla, sevinçle bakarken. Gözleri dolmuştu ve gözleri ışık saçıyordu. Zayn ellerime öpücükler kondurmaya başladı. ''Baba oluyorum!'' dedi ve büyük bir kahkaha patlattı.