Ekin beni kollarının arasına almış beni sarmıştı.O an onun kokusundan başka hiç bir şey düşünemedim.Sanki bir insan ama farklı bir insan özel yaratılmış bir insan.
"Sen ne yapıyorsun."
"Ne yapıyorum?"
"Neden beni koruyorsun?"
"Ölememen için."
"Beni neden korumak istiyorsun?"
"Sen farklısın."
"Nasıl farklıyım?"
"Bunları konuşacağız ama ilk önce."
Deyip dudağıma yapıştı.
Kendimi geri ittim.
"Sen delimisin?Bu neyin nesiydi?"
"Sadece sus Güzelim."
Deyip ayağa kalktı.İçimde garip bir his vardı hem sinirliydim,hem şaşkındım,hem yüzümde bir gülümseme vardı.
"Tehlike geçti Güzelim kalk hadi"
"Bir şey soracağım neden öyle davrandın bana?"
"Demiştim sana susman için yoksa daha fazla konusacaktin Güzelim."
"Ben gidiyorum."
"Okulda görüşürüz:)"
"Umarım." Diyerek mırıldandım
*Umarım*diyerek tekrar ettim içimden tekrardan.
Ordan çıkarken bana göz kırparak çıktı hoşuma gitti nedensizce neden böyle yapmıştı.
*hoşlanıyorsun*
-Hayır iç ses kesinlikle hayır böyle bir şey olamaz-
*hadi bana cevap ver neden Onun her yaptığı hoşuna gidiyordu?*
-Sencede öylemi?-
*Sence?*
-Hayır hem onun belki sevgilisi var.-
*kapıda git telefonla konuşuyor dinle*
-böyle bir şey asla yapmam ama sadece susman için iç ses-
Kapıya yöneldim ve istemsizce dinlemeye başladım
"Sevgilim seni çok özledim.."
Ne sevgilisimi vardı?.
*Bilmem*
-Sen sus iç ses hem bizene değilmi?-
*tabiki tabiki*
Yanından geçerken Ekin şöyle dedi:
-Güzelim bugün yanına geliyorum biraz eğleniriz ha?."
Ne eğlenecekmişler acaba nasıl?
*hani merak etmiyordun Işıl?"
-merak etmiyorum Sen sus demiştim
*Sen manyaksın*
-biliyorum
Hala burnumdaydı kokusu,Aklımdaydı gözleri nasıl vaz geçecektim?Nasıl unutacağım?
Evime gidip yattım sabah erkenden kalktım ve aklıma Ekin'i getirmemeye çalıştım nasıl başaracağım.
Buldum okul değişeceğim.
