KURT'UN ESİRİ +18

#15: kaçış

Ağzıma bir dilimini atıp tadına baktım ve cidden beğenmiştim.

"Beğendin mi?"

"Evet çok güzel"

Hafif tebessüm edip yemeğine kaldığı yerden devam etti.

Kahvaltımız sessizlik içinde bitmişken geriye yaslanıp onu izledim. O da eline kahvesini almış bana bakıyordu. Ancak uzun süre göz teması kuramadığımdan gözlerimi başka yerlere diktim.

"Çok güzelsin"

"Beni neden burada tutuyorsun?"

Parlayan gözleri gitmiş yerine öfkeli gözler gelmişti. Cevap vermedi hala beni izliyordu ama bu sefer sinirli gözlerle.

"Eninde sonunda yanında olmayacağım, peki o zaman ne yapacaksın?"

Dudağının sağ tarafı tehlikeli bir şekilde yukarı kıvrıldı.

"Sadece boş hayaller kuruyorsun. Bir gün yanımda olmazsan sadece ben istemiyorumdur"

Lafları beni sinirlendirmişti.

"Ben birilerinin isteklerine göre haraket etmiyorum! Bunu sen de anlayacaksın"

Hafifçe gülüp kahvesinden bir yudum aldı.

"Öyle diyorsan prenses"

Beni ciddiye almıyor du! Ama bugün görecekti! Senin isteginle mi kalıyormuşum görecekti!

Ayağa kalkıp arkamı döndüm ve odama doğru yürümeye başladım.

"Ben sana kalkabilirsin dedim mi?"

Onu dinlemeden yürümeye devam ettim ve odama çıkıp yatağa uzandım. Kısa bir süre sonra odanın kapısı açıldı. Kaplan çok sakin görünüyordu ama yüzü çok tepkisizdi ve gözleri lacivert tonunu almıştı. Üzerime doğru yürüyordu.

Hafif doğrulup yatağın ucuna doğru kaçtım. Onun sözünü dinlemediğim için bana zarar verebilirdi.

"Yatağa yat!"

Dinlemedim.

"Yatağa yat dedim bir kere daha demiycem!"

Daha fazla sinirlendirmemek için dediğini yaptım. Yanıma geldi yavaş hareketlerle Üzerime çıktı. Burnu burnuma değiyordu. Ve çok sert soluklar alıyordu.

Ben korkudan titrerken o yüzümü inceliyordu.

"Neden beni sinirlendiriyorsun küçük kızım?"

"B-Ben senin kuklan değilim"

Gözlerini kapatıp bir kaç saniye soluklandı. Gözlerini tekrar açtığın da eskisi kadar öfkeli bakmıyor du.

Ayağa kalkıp elini bana uzattı.

"Hadi Gel film izleyelim Bugün günümü sana ayırmak istiyorum"

Lanet olsun planlarım vardı benim. Gece bile heyecandan uyuyamamıştım. Sürekli dibimde olursa kaçamazdım ki! Hemen bir çare bulmalıydım.

"Benim uykum var"

"Filmden sonra beraber uyuruz hadi"

Ayağa kalkıp elini tutmadan önden yürüdüm. Böyle davranmamam gerekiyordu arayı iyi tutmam lazımdı. Hiçbir şey demeden arkamdan geldi. rastgele koltuklardan birine oturup bir bacağımın üstüne diğer bacağımı attım.

Hemen yanıma oturup kolunu boyluca koltuğa uzattı.

"Korku filmi sever misin?"

Hayır.