ARK

Bölüm 3: Boşanma Dilekçesi

Ya babam? Canımdan çok sevdiğim, beni gün ışığım diye seven, her zaman arkamda olduğunu düşündüğüm babam? En çok hangisinin ihaneti kalbimi bu kadar acıtıyordu?

Babamı affedebilir miydim? Ondan yardım isteyebilir miydim? Ah, hayır yapamazdım.

Aslında babam tanınmış bir avukattı. Onun yardımına ihtiyacım varken, boşanma sürecinde Kahraman'ın yanında olursa çok zorlanırdım.

Bebeğimi babasız büyütebilir miydim? Kahraman'ın bebeğini bilmeye hakkı yok muydu? Ayrıca Kahraman ve ailesi, özellikle babası milletvekili olduğu için bir hayli güçlüydü.

Ekibimizin Türkiye'ye girişlerinde yetki sahibi onlardı. Sadece kendimi değil, diğerlerini de tehlikeye atmış olacaktım. Eğer isterlerse, kimliğimi açığa çıkartarak bebeğimi benden alabilirlerdi. Bebeğimi benden alırlar mıydı?

Ya Buğra, o bana yardımcı olup gücünü kullanabilir miydi? Muhtemelen yapamazdı, hükümet ile sorun yaşarsa Türkiye'ye bir daha giremezlerdi. Zaten sahte kimliklerle giriş yapabiliyorlardı, olumsuz herhangi bir durumda annem beni kesinlikle öldürürdü.

O korkunç senaryo ile gözlerim kocaman açıldı. Bu durumda bebeğimi benden gerçekten de alabilirlerdi.

Beni satın aldığını düşünen ve bebeği ne kadar istediğini bildiğim 'kocam', hiç düşünmeden onu benden alırdı.

Kahraman böyle bir insan mıydı? İstemediği şeyler yapsamda, bana verdiğim kararlarda hep saygı duymadı mı?

Hayır bu işte, kesinlikle başka bir durum vardı. Benim tanıdığım adam.. Kahraman, asla böyle bir şey yapmazdı.

O benden başkasına dokunamıyordu bile? Yapmaz.. kocam, beni üzecek herhangi bir şeyi yapmazdı.

Suyu kapattım ve saçlarımı sıkarak suyunu akıttım. Vücuduma bornozu giyerek, giyinme odasına doğru ilerledim.

Kahraman bana doğru gelirken, "Hasta mısın hayatım? Solgun gözüküyorsun. İstersen bugün kahvaltıyı ben hazırlayabilirim." dedi.

Bir elini yanağıma koydu ve "Gittikçe zayıflıyorsun, Arya. '' dedi. Sesinin bu kadar endişeli gelmesi nasıl oyun olabilirdi?

Ciddiyetle, ''Hem bu kadar zayıf olursan tedavi sürecinde zorlanacaksın.'' dedi. Bebeği bilmiyor muydu? Bebeği bilmiyorsa babamla neden öyle konuşmuştu?

Muzip bir ses tonuyla, ''Bundan sonra sana daha da dikkatli bakacağım, kar kraliçesi Elsa." dedi. Burnumdan nefes vererek, istemsizce tebessüm ettim. Kahraman ne zaman psikolojik olarak zorlansam, işte beni böyle tek cümlesiyle rahatlatabiliyordu.

Kahraman'a "Doktor 1 yıl bekleyebileceğimizi söylemişti. Hala zamanımız var sanıyordum?" diyerek, meraklı gözlerle baktım.

Kahraman gergin şekilde yutkundu. "Hayır Arya. 2 buçuk yıldır evliyiz, ve 2 yıldır bu bebeği her şeyden çok istiyorsun. '' dedi.

Bebeği her şeyden çok istiyorSUN? O istemiyor muydu? Bu zamana kadar en çok o istememiş miydi? Ben kendimi hazır hissetmezken bile, o duyduğunda mutluluktan havalara uçmamış mıydı?

''Zamanımız yok, kalmadı. Birkaç gün içinde doktora gideceğiz ve kapsamlı bir muayene olacaksın. Her şeyine baktıracağız.'' dedi.

Hamilelik şüphem nedeniyle ilaçlarımı kullanmayı bırakmıştım. Kahraman'da bu yüzden halsizliğimi ve ufak tefek unutkanlıklarımı çok abartıyordu. Hamilelikte böyle şeyler fazlasıyla normaldi. Birkaç hafta önce beni zorla hastaneye götürmeye çalışmıştı, ama ben kaçtığım için gidememiştik.