لعنه الحب

البارت السادس والعشرون

بعد شويه دخل آدم " وشافها بثوبها المغرى المهلك"

" انتى ايه اللى عملاه ده وايه كميه البرفيوم دى"

فجر بحزن" مامى اخدت كل هدومى والدولاب كله

هدوم من دى وبعدين البرفيوم ريحته مش وحشه"

آدم " بيخنق يافجر"

فجر " اظاهر ان تقيله عليك انا هقوم اروح اوضتى"

مسك اديها انتى نسيتى انهم فتحوا اوضتى واوضتك ع بعض

فجر بحزن " هنام عند نيرمين يا آدم:"

آدم وكان خلاص مش قادر يقاوم شكلها المغرى

واهون عليكى تسبينى انام لوحدى وبعدين عاوزه

تروحى فين وتسبينى كده"

فجر بدلع" انت مش حابب وجودى"

آدم " بالعكس" قرب منها وحس انه هيضعف بعد عنها هروح اغير هدومى"
سابها ومشى

""اوووف بقا للدرجادى مش عاوزنى"

راحت قعدت ع السرير وكلمت نيجار شات

نيجار " وحشتينى يابت كل ده هانى مون ايه مزهقتيش"

فجر" شكلى مش عجباه ومحصلش حاجه اصلا"

نيجار " علشان هبله ازاى يبقى معاكى وميحصلش حاجه ده جوزك ياهبله"

فجر" ما انتى عارفه انه جواز على ورق وبس"

نيجار" مفيش مانع تدلعى شويه كده كده اسمك اتجوزتى ولو سبتيه هتبقى مطلقه "

فجر بتفكير عندك حق

قفلت معاها وقررت تلعب مع آدم لحد ماهو اللى يطلب منها يتمموا جوازهم

خرج آدم وكان غير هدومه

لقاها نايمه على بطنها قرب منها

" انتى نمتى يافجر "

فجر " لا مش عارفه انام حاسه بشويه تعب"

آدم " اجيبلك مامتك "

" لا مامى مش هتعرف تعملى حاجه اصلا"

آدم " طيب تعالى نروح لدكتور حاسه بايه طيب"

فجر قامت وكان صدرها معظمه باين ولا دكتور يا آدم

هيقدر يعملى حاجه تعبانه شويه هاخد دش بارد يمكن جسمى يهدى

جات تقوم وتسيبه مسكها من ايدها" يعنى ايه الكلام ده بقا
جسمك يهدى من ايه بالظبط!

عضت على شفايفها هتكسف اقول وبصت فى الارض

آدم " فجر ايه بوجعك بالظبط "

اخدت ايده وحطتها على أنوثتها حس بسخونيه

فجر بهمس هنا بوجعنى اوى اوى ياادم من وقت ماكنا مع بعض فى الميا

حس آدم ان كل حته فيه بتتشد ليها وقرب منها اوى شال ايده بسرعه