CHAPTER 11

3.4K 37 2
                                    

Ilang minuto lang ang tagal dumating na rin sa Ares. Sumakay ako sa Mercedes nitong sasakyan. Tahimik lang kami buong byahe mukhang walang gustong mag salita saaming dalawa. Napatingin ako sa bintana pupunta kami sa condo niya? Familiar yung building na ito.

"We're here" sabi niya.

"Sa condo mo?" Tanong ko.

"Yes," Sabi niya sabay baba ng kotse at umikot para pag buksan ako ng pintuan. Binigay niya ang susi sa guard.

Naglakad na kami papasok sa building. Sabay kaming naglalakad hanggang makarating kami sa elevator. Pinindot niya ang 13th floor.

"Sorry I'll take you here. Ayoko kasing lumabas ngayon sam, gusto ko kasama kita. Mag pahinga tayo." Sabi nito naka nilingunan ko siya.

"Okay lang pagod rin naman ako," Sagot ko na kinatuwa niya. Totoo namang pagod ako.


Pagkapasok namin sa condo niya ay pumunta na siya agad sa kwarto niya. Ako naman ay pumunta sa kusina titingin ako nang pwedeng iluto para mamaya. Mukhang nag grocery naman siya kaya bumalik na ako sa sala. Hinubad ko ang bag at coat ng aking uniform. Binuksan ko ang tv nanood muna ako don. Wala naman masyadong gagawin this week dahil may UAAP Volleyball and Basketball na upcoming kaya busy ang mga school. Ang nabalitaan ko kasi kapag ang isang school ay umuwing champion hindi na mag fi-finals ang buong student na nag aaral doon.


Napatigil ako sa panonood ng Makita ko sa Ares na naka gray pants at sando nalang mukhang kakatapos lang niya maligo.

"You can take a bath if you want. You can also use my clothes Sam." Sambit nito papunta sa tabi ko.

"Sobrang dami mo bang ginagawa sa hospital niyo ngayon kaya mukhang pagod ka lately eh," tanong ko nang maka upo na siya.

"Oo kwento ko sayo mamaya, maligo kana muna" Sabi niya kaya tumayo na ako at naligo.

Ilang oras rin ang tagal ko sa banyo. Amoy Ares na ako suot ko pa ang puting shirt nito at boxer. Lumabas na ako at nakita ko si Ares nasa Sala at  nanonood ng k-drama.

"Wow, K-drama fan ka pala" tanong ko papalapit sakniya.

"Nabanggit kasi Ellie yung bestie mo mahilig ka dito. Tapos ito pinanood niya sakin ang What's wrong with secretary kim" Sabi niya Kaya natawa ako.

"Ellie really said that?"

"Oo," humalakhak ako sa tuwa pero napatigil ako nang tumitig ito sakin.

"Bakit?" Tanong ko.

"Ang ganda mo." Sabi niya kaya kumunot ang noo ko.

"Kaya pala na inlove siya sayo..." Bulong niyang sabi pero narinig ko.

"Sinong inlove sakin? Ikaw ba?" Tanong ko naman.

"Kiel..." Sabi niya sabay yakap sakin. Nakaupo kami ngayon, niyakap niya ako at nilagay ang ulo sa balikat ko.


"I hate to think na ikaw ang sinasabi niya sakin na nagugustuhan niya Sam..."bulong niya bukas pa ang TV pero hindi kona ito naririnig dahil nag focus ako sa bulong niya.

"I came back because of him. Ang sabi niya may natitipuhan daw siyang babae... Yung babae kapangalan mo...." Sabi niyang muli.

"He's my best friend since day one. Kilalang kilala ko siya Sam...lahat ng gusto niya nakukuha niya ng walang kahirap hirap hindi gaya ko..." He chuckled. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha niya sa balikat ko kahit naka shirt ako.

"R-remember when my first day here, doon sa bahay namin, I saw you two came out from the same car . " Dun ako napaiwas sakniya pero hindi siya natinag.

"I hugged you that time remember? I told you your my strawberry baby but damn... it kills me when you smelled like him kaya pinapalit kita ng damit mo noong araw na yon." Naiiyak niyang sabi.


"I hate myself for being clueless and eager to cop up to my dad's business at hinabilin ka sakaniya. When you admitted to the hospital...he was there. When your debut came...he was there, watching you from far... When your feeling alone...he was there. When you  and Ellie went to the bar....he was there. He's with you everywhere...because I can't."  Umiiyak niyang sabi. Pinunasan ko rin ang luha ko.

"I wish I can take back the time na...na sana ako nalang siya..." He continued.

"Alam ko at ramdam ko Sam, nahuhulog kana sakaniya..." Pagpapatuloy niya. Kinuha ko ang mukha niya para humarap sakin. I saw Ares crying.

"I'm sorry Samantha..." Naiiyak niyang sabi.

"I-Im sorry. Mahal lang kita kaya iyon ang naisip kong paraan para bantayan ka kahit nasa malayo ako pero..." Iyak ang maririnig sa buong sala.

"Yung paraan palang iyon ang magiging dahilan ng pag layo ng loob mo sakin... Kahit hindi mo sabihin...ramdam kong hindi na ako ang nilalaman nyan," pag papatuloy siya sabay turo sa puso ko.


"Ang sakit sakit Sam... Mahal kita eh, mahal na mahal..." He continued kaya niyakap ko siya.

"I'm sorry Ares... Sorry... Shhh.." pag aaro ko sakniya.

"Should I let you go?" Tanong niya mula sa pagkakayakap ko pero narinig ko ang pagtawa niya ng mahina.

Ilang minuto rin ang tagal bago kami tumigil sa pag iyak. Tumayo na si Ares dahilanan ng pag anggat ng tingin ko sakaniya.

"Let just wait for Kiel confimation Sam... Pag ikaw nga ang babaeng tinutukoy niya... I will set you free. No regrets, because he deserves you." Naka ngiti niyang sabi.

Hindi ako nagsasalita at patuloy lang sa iyak. Gulong gulo ako. Gulong gulo.


"Common let's rest, I'm tired Sam ikaw rin siguro..." Sabi niya pero nag lakad muna siya papunta sa bag ko at kinuha ang inhaler.

"How did you know I have that thing?" Nanghihina kong saad.

"Kiel said. You didn't even tell me your suffering from heavy breathing. Sorry pinaiyak pa kita ngayon, hindi ko kasi alam." Sabi niya sabay about sakin ng inhaler. Kinuha ko iyon 2pops will do.

"I'm really sorry sam. I didn't know you have this side." Naiiyak niyang muling sabi.

"Si mama lang may alam nito," sabi ko naman sakniya.


"Let's rest." Sabay buhat sakin at pumasok na sa kwarto niya.


"For at least let me sleep beside you. I will miss this star baby" he whispered at hugged me from behind.

Naramdaman ko ang paghalik sakin ni Ares sa ulo. Sa sobrang pagod ko sa kakaiyak ay nilamon na ako ng antok.
















NOTE: Sorry? HAHAHAHAHAHA

Chasing your loveWhere stories live. Discover now