(Tarif ettiğim kıyafet, aşağıdaki videodaki kıyafettir:))

Kendimi gerçekten bir sahne yıldızı gibi hissettim karşımda hocalarım ve okul arkadaşlarım varken.

"Öncelikle herkese merhaba. Çoğunuz tanıyorsunuz beni zaten ama genel olarak Asosyal inek diyorsunuz. Adımdan çok lakabım biliniyor farkındayım. Ve ben de sizlere bir tık hak verdiğimi farkettim bir süre önce. Farkedince de bu asosyallikten kurtulmaya karar verdim. Bu konuda her zaman yanımda olan Talha'ya teşekkür ederim öncelikle. Ve desteklerini hiçbir zaman esirgemeyen grubuma ve Dilek'e de aynı şekilde çok şey borçluyum. Şimdi Hayal Kafede yetenekli bir grupla canlı müzik yapıyorum. Aynı zamanda dans çalışmaları yapıyoruz kendi çapımızda. Sayın müdürümüzün ricası üzerine burda sizlere mini bir konser vermeye karar verdik. Umarım hoşunuza giden bir gösteri olur. Öncelikle mini bir dans gösterisiyle başlayacağız. Keyifli dakikalar geçirmeniz dileğiyle."

Mikrofondan uzaklaşıp tekrar çıktığım kapıdan içeri girdim. Sahnenin ortasındaki mikrofon kaldırılıp ortam karanlık hale getirilecekti. Bu sırada kapalı olan perdenin arkasında hazırlanmış, yerlerimizi almıştık. Kısa bir sessizliğin ardından perde açıldı ve ardından müzik sesi doldu kulaklara.

Benden başka herkesin beyaz giydiği sahnede müzik sesiyle diğerleri benim görünmeyeceğim şekilde danslarına başladı. Kısa bir süre sonra da ön plana çıkarak dansa eşlik ettim. Önce kızların, ardından erkeklerin bana eşlik ettiği dansta ara ara Alp'le çift olarak yaptığımız hareketler de görsel olarak seyir zevki verecek şekildeydi. Herkes pür dikkat bizi izliyordu ve hayatımda ilk kez bu okulda bukadar ön planda ve bakışların odağında olmaktan mutluydum.

Dans yine Alp'le çift olarak yaptığımız sob hareketle sona ererken büyük bir alkış koptu izleyenlerden. Hocalarımın bakışlarında şaşkınlığın yanı sıra gyrur da vardı. Herzaman başarımla gurur duyardı hocalarımın hepsi. Ama bir süredir sadece derslerde değil diğer elimi attığım işlerde de başarılı olmam da mutlu ediyordu onları ve benimle gurur duyduklarını belli etmekten çekinmiyorlardı. Onların bu bakışları ile rahatlayarak selam verdim izleyenlere.

Ardından da baştan beri bana destek olan arkadaşlarım ve cesaretim her kırıldığımda beni toparlayan Alp'e teşekkür dolu bakışlarımı yolladım. Alp de karşılık olarak göz kırpınca daha da genişledi gülümsemem ve tekrar izleyenlere döndüm. Bundan sonrasında bolca şarkı söyleyecek, ardından da Alp'le yapacağımız son dansla gösterimiz bitecekti. O dans baya güzeldi bence ve her çalışmada Alp'e biraz daha çekilmiştim. Çift dansıydı ve Alp'le yakın temasta olmak son zamanlarda kalbime hiç iyi gelmediği için bu dansın çalışmalarında da bir hayli heyecan yaşamıştım.

Birazdan o dansı hocalarımın ve tüm okulun önünde yapacak olmak da ayrı bir heyecandı tabii...

Sahne aldığımız ekip yerlerini alırken biz de Alp ile yan yana konulan iki mikrafonun yanına gittik.

İlk olarak Alp gitarı ile eşlik ederken ben kafede ilk sahneye adım attığım o günkü şarkıyı söyledim.

Yalnızlık senfonisi...

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 14, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Yalnız Çiçek Where stories live. Discover now