İ𝗺𝗮𝗺 𝗕𝗲𝘆𝗰𝗶ğ𝗶𝗺 ~ᴛᴇxᴛɪɴɢ ~

7.Bölüm

"Kaba öküz öyle mi Sen nesin peki şımarık kuala"

Abimin cevabı ile güldük elimle ağzımı kapattım nazlı tam cevap veriyordu ki Odaya salih'in neşeli sesi ile sustu. Paşa salih ve yanında Eymen Asaf gelmişti.
Salih elimi tuttu öptü. Ya ben bu çocuğun kalbine kurban olurum.
Abime baktım ama o ise Nazlı'ya sinirle bakıyordu gerçi Nazlı'nın da bir farkı yoktu bağırarak bunu demek istedim çocuklar birbirini öldürecek gibi bakmayın cık cık ikiside aynı anda gözlerini çektiler.

"Ablam seni seviyoyum hiç bayılma
biy daha"

Salih konuşunca onu döve döve sevmek istedim.Kucağıma gelmek için tırmanıyordu Abim ona yardımcı oldu sol tarafıma bıraktı sağ tarafımda serum vardı.Gülerek salihe bakınca aklıma gelen düşünce ile elimi başıma koydum 'ohh' çektim yazmam vardı. Gözlerim Asafa değdi göz göze geldik yüzünde endişe vardı benim için korktu mu?acaba

'Acaba değil yüzüne baksana'

İç parem bu sefer haklı olabirsin. Aynı anda gözlerimizi çektik tam o anda kapı açıldı Genç bir erkek doktor ve kadın hemşire geldi

"Nasılsın bakalım"Gülümsedi

"İyiyim çok şükür"
Bu kadar samimiyet ne doktor hemşire hanım notlar alıyordu

"İyi o zaman kaç saatir yemek
yemediniz acaba"

Doktorun sorusu ile düşündüm ama bir türlü aklıma gelmedi baya oluyor.
Asiye teyze kurtardıktan sonra hiç birşey yememiştim bilmem gibi dudaklarımı büzdüm.

"Anladım baya oluyor demek kan değerleriniz çok düşük olduğudan bayılmışsınız, yemek yemeği ihmal etmeyin şimdi serum sizi kendinize getirir ama bir şeyler yiyin lütfen"

Başımı salladım ne kadar
iyi doktor ya lütfen diyor bide.

"Teşekkürler doktor bey"

"Teşekkür etmenize gerek yok bu benim  işim hastaları iyileştirmek Ecrin"
İsmimle seslenince şok oldum hanım lafı nerde doktor bey gülerek elini uzattı.

"Kendinize iyi bakın sağlık herşeyden önemli"

Elini tutmadım ya artık çeksen mi? Elini indiriyordu Eymen Asaf tuttu başımı Asafa çevirdim.

"Sağol doktor bey"

Konuşunca doktor tebessüm etti Asaf ise sinirle bakıyordu. Salih başını omzuma bırakınca dikkatimi ona verdim.

"Abla yemek yemesen seninle konuşmam"

Salihin dedikleri gülümsetti.Artık elinizi bıraksanız diyordum ki Asaf elini çekti, kot pantolona sildi tiksinir bir hali vardı. Doktor bey ve hemşire odadan çıktı. Salihe yoğunlaştım.

"Ablacım ben her zaman yemeğimi yerim sadece Asiye teyze olayı çıkınca unuttum"

Başını salladı kafasını öptüm aklıma anne ve baba geldi kesin olayı duymuşlar bizim mahallede şanzimet teyze varsa tabi öğrenecek yedi yirmidört mobese gibi kayıt yapıyor  yanındaki Nebahat ve Selime unutmadan.