ცხოვრება ერთფეროვანია

4 0 0
                                    

გამარჯობა მე ელენე ვარ,22 წლის,მყავს ძმა 18 წლის,თუმცა ვერ ვიტყვი რომ ჩემზე გიჟდება სანდრო ბავშვობაში ძალიან საყვარელი ბავშვი იყო მაგრამ ერთი შემთხვევის შემდეგ შევძულდი.მყავს დედ-მამა რომლებზეც ვერ ვიტყვი რომ უნაკლო მშობლები არიან და ხო საუკეთესო მეგობარი რომელზეც ვგიჟდები,მელანო.
ხვალ უნივერსიტეტი იწყება უკვე მეოთხე წელია რაც სწავლა მეწყება.
-მელანო,გინდა მოგკლა რატომ მაღვიძებ?(ვერ დაიმახსოვრა რომ დილით შემიძლია ვინმე მოვკლა)
-აეე,შვილო რონელი საათია აბა შეხედე.
-ვაიმე,ეხლავე ავდგები და გამოგივლი
-დროზე თორე რო დაგვავგვიანდეს დაგახრჩობ
მაშინვე წამოვფრინდი საწოლიდან და კარადჯდან ტანსაცმელები ავარჩიე,რადგან მაკიაჟი არ მიყვარს მხოლოდ ხელ-პირი დავიბანე და ქვემოთ ჩავედი.
-ელე უკვე მიდიხარ,საჭმელი მაინც ჭამე.(დედაჩემმა სიტყვა დამაწია უკვე როცა კარებთან ვიყავი მისული)
-არმინდა
-მოგშივდება
-დედა არ მინდათქო
-კარგი მაშინ სანდრო გაგიყვანს მანქანით.
-ავტობუაით გავალ.
-სანდრო ადექი და გაიყვანე.
-მოვდარი სახით ადგა და მანქანისკენ წავიდა
..
-ეიი,მოიცადე და დამელოდე
-თუ მოდიხარ ფეხი გადმოადგი
-წესიერად მელაპარაკე
-მართლა?წითელი ხალიჩაც ხომ არ გაგიგო
-ზედმეტი მოგდის
-ზედმეტი მაშინ მოგივიდა როცა პატარა მაგრამ დაუფიქრებელი ნაბიჯი გადადგი
-არ მორჩები?
-გეწყინა?მეც მეწყინა როცა კემბრიჯში წასვლის საშვალების ბოლო იმედი მომიკალი.
-მერამდენედ უნდა წამომაძახო?(უკვე ყვირილზე გადავედი და თან მეშინოდა რომ რამე უბედურება არ მომხდარიყო რადგან მანქანით მივდიოდით)
-მოგბეზრდა არა?ბარემ იმასაც მეტყვი ყოველ დღე მოსიყვარულე ძმასავით მოიქეციო,დაიკო.
-გეყოს და მანქანა გააჩერე.
-როგორც მიბრძანებთ(დამცინავი ტონით მითხრა
ჩამოვედი და გზა გავაგრძელე მალე მელანოც ვნახე და ფეხით დავიწყეთ სიარული რადგანაც მელანო ტექნიკურთან ახლოს ცხოვრობს
-ეი გოგონი რა სახე ჩამოგტირის?
-ჩემ ძმას ვეჩხუბე
-ოო ისევ?
-ხო ისევ
-კარგი დაივიწყე დღეს მაჰრად გავერთობით
-კაი რა რითი უნდა გავერთოთ
-რითი და დღეს  უნივერსიტეტის წვეულებაზე მივდივართ,თან იქნებ ვინმე ააგდო
-ნუ ბოდავ მე ვინ უნდა ავაგდო,თან მგისთვის არ მცხელა
-დებილი ხარ შვილო?შენზე ლამაზი ვინ დაიარება კიდე შენ რო წუწუნებ.
-კაი ეხლა გავწითლდი(ჩავიცინე)
-ხო კარგი წამო შევიდეთ.
შენობაში წელს საკმაოდ დიდი ყიჟინი იყო ეტყობა ახლები დაგვემატნენ.ის იყო ლექციაზე უნდა შემეღო კარები რომ მელანომ გამაჩერა
-გოგო შეხე,აი იმ ბიჭებს ხედავ?
-ხო მერე?
-ხოდა შუაში რო დგას მაღალი და ყავისფერი თმით
-მერე?
-ეგ უნდა შეაბა.
-ქალიოო შენ ნორმალურ ჭკუაზე ხარ?რეებს მეუბმები ეგეთები შორს ჩემგან
-აი ნახავ შენ თუ არა ეგ შეგაბავს
-კაი ეგრე იყოს (გავიცინე და ლექციაზე შევედი)

ჰელოო ფიფლლ,ახალი ფიკი დავიწყე წინა წავშალე რაღაც ალღო ვერ ავუღე,იმედია ამ ფიკს წარმატებით დავასრულებ.

ზოგჯერ სიყვარული უცნაურიაWhere stories live. Discover now