စိတ်မချမ်းသာမှုများ ဖြေဖျောက်နည်း

27.3K 226 19
                                    

Unicode

"ဖာသာ ကျွန်တော် ဒီလိုကြီးဝတ်မှ ဖြစ်မှာလား"
အပေါ်က ထပ်ဝတ်ရဲ့ ကုတ်ဆန်ဆန် ခပ်ပါးပါး ဝတ်ရုံအရှည်ကြီးကလွဲရင် ကိုယ်တွင်းမှာ ဘာအဝတ်မှမပါတာကြောင့် သူ့ရှေ့ကသွားနေတဲ့ ဖာသာရဲ့ လက်ကလေးကို ဆွဲကာ ညုတုတုပြောလိုက်သည်။

"ဟိုရောက်ရင် သိလိမ့်မယ်"

မနက်ခင်းအလင်းဝင်နေပြီဆိုသော်ငြားလည်း ချက်ကျောင်းဟာအရမ်းကြီးတာမို့ အလင်းမဖောက်နိုင်။

"ရောက်ပြီ"

ဖာသာရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးက ကွယ်နေတာမို့ ဘေးကိုတိုးပြီး ကြည့်လိုက်ချိန် အခန်းဆောင်ငယ်တစ်ခုကို လုပ်ထားသည်။ အတွင်းပုံစံဟာလည်း တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက်ကိုလုံးလုံးမမြင်ရအောင်ကာထားပုံ ရသည်။

အခန်းငယ်ဆိုသော်ငြား ကြားထဲတွင် ကန့်လန့်ဖြတ်နံရံတစ်ခုရှိပြီး တစ်ဖက်ကို မမြင်ရအောင် သေချာလုပ်ထားသည်။ အလည်လောက်တွင်​တော့ အပေါက်တစ်ပေါက်ရှိနေပြီး လူ၏ ခါးတစ်ပိုင်းစာ ဝင်လို့ရသည့် အနေအထားတော့ရှိလေသည်။

"ဟိုဘက်ကနေ သွားပြီး ဝင်လိုက်"
ဖာသာ၏ သြရှရှအသံဟာ မလိုက်မဖြစ်လိုက်နာရမည်ဟု သတိပေးနေသယောင် ခန္ဓာကိုယ်အကြောတစ်ခုချင်းဆီတိုင်းကလည်း စေခိုင်းသည့်အတိုင်း လိုက်နာနေမိတော့သည့် ခွေးပေါက်လေးလို။

တစ်ဖက်ကနေ ဝင်လည်း ဝင်လိုက်ပြီးရော ခါးနေရာလေးရောက်ရော တစ်သွားလေသည်။
ဖာသာဟာ လက်နှစ်ဖက်ကို နံရံနဲတွဲထားတဲ့ ကြိုးကို ယူကာ လာစည်းသည်။

"လှုပ်တာများရင် လူက နောက်ကိုရောက်ပြီး ပြုတ်ကျမဆိုးလို့"
မထေ့တထေ့အပြုံးကြီးကို ကြည့်ပြီး စပက်လေးဟာ အရည်ပင်စိမ့်ချင်လာသည်။

ခါး၏ အောက်ဖက်အခြမ်းကတော့ တစ်ဖက်နံရံနောက်တွင်ရှိနေပြီး ယွမ်ယွမ်ကိုယ်တိုင်ပင် ဘာလုပ်ခံနေရသလဲ မမြင်ရချေ။ ခြေကားယားလက်ကားယားတော့ ဖြစ်နေတာသေချာသည်။

ဖာသာရဲ့လက်တွေက ဝတ်ရုံကို အပေါ်ထိတိုးပေးလိုက်ပြီး ခါးအပေါ်ထိတိုးလိုက်တာကြောင့် လီး စပက်နဲ့ ဖင်တင် ကွက်ပေါ်နေတော့သည်။

ဖာသာ (Father) 21+Where stories live. Discover now