HAZAL MENZİL

ÕŽ£L BÕLÙM

Azad'da yüzünde oluşan tebessümle küçük oğluna bakmıştı.

Arslan Kawa ne Özgür'e ne de Evin'e hiç benzemiyordu.

Onların aksine sessiz ve sakin bir oğlan çocuğuydu.

Önüne sıradan bir oyuncak koysan bile saatlerce sıkılmadan oynayabilirdi .

Azad'da oğlunun yatağına gidip yanına uzanmıştı.

Siyah ve gür saçlarını okşamasıyla da Arslan Kawa uyanmıştı.

Azad'la göz göze gelmesiyle de minik elleriyle Azad'a sıkı sıkı sarılmıştı.

"" Baba ."" Dedi Arslan Kawa.

"" Özledim seni ."" Dedi Azad'ın göğsüne sokularak.

Azad'da oğlunun saçlarıyla oynamaya devam etmişti.

"" Anne'yi de özledin mi ???"" Dedi Azad.

Arslan Kawa'da , Azad'ı onaylamak için başını olumlu yönde sallamıştı.

"" Çok, çok , çok özledim ."" Dedi Arslan Kawa.

"" Dünyalar kadar çok özledim ."" Dedi elini açabildiği kadar yanlara doğru açarak.

Azad'da gülerek oğlunu gıdıklamaya başlamıştı.

Arslan Kawa etrafına gülücükler saçarkende Azad onu yataktan doğrulmuştu.

"" Madem Anne'yi çok özledin ."" Dedi Azad.

"" O zaman Özgür ve Evin'le birlikte mutfağa girip Anne'ye sürpriz yapalım ."" Dedi göz kırparak.

Arslan Kawa'nın ise gözlerinin içi parlamıştı.

Azad'ı onaylamak içinde başını olumlu yönde sallamıştı.

Baba oğul yataktan kalkarakta odadan çıkmışlardı.

İkinci durakları da Evin'in odası olmuştu .

Ama içeriye girdiklerinde Evin çoktan uyanmıştı.

Hatta pijama takımını bile değiştirip yerine en sevdiği elbiselerini giymişti.

"" Baba ."" Dedi Arslan Kawa.

"" Evin uyanmış ."" Dedi üzülerek.

Evin'de babası ve kardeşinin yanına gitmişti .

Aralarında daha iki yaş bile olmadığı Arslan Kawa'nın yanaklarını sıkmıştı.

"" Uyandım tâbi ."" Dedi Evin.

"" Ben sizin gibi uykucu değilim ki ."" Dedi kardeşine laf sokarak.

Azad'da gözlerine kısarak kızı Evin'e bakıyordu.

Evin onun için hal ve hareketleriyle tıpkı kız kardeşi Dılda gibiydi.