Bir saati aşkın bir süredir makyajımla uğraşıyordum son rütuşları da yapıp giysi odama yürüdüm efida özalan gördüğüm kadarıyla pembe renk tutkunuydu dolabımda pembe bir şeyler aradım fakat pembe rengi sevmediğim için kıyafetlerimin hiç biri pembe değildi pembe yerine eflatun rengi mini bir elbise giydim altınada elbiseye uygunn bilekten bağlamalı topuklu ayakkabı elbiselerin yanı sıra efida silver takılarında tutkunuydu boynuma ve parmaklarıma gümüş takılar takıp hazır olduğuma kanaat getirdim telefonumuda alarak garajdaki arabama inmek üzere asansöre bindim arabamın bulunduğu kata geldiğimde asansörden inip araba yerleştim, parlak siyah bir maserati, arabalara karşı hassasiyetim vardı kullanıp hız yapmayı seviyordum anahtarı takıp kontağı çevirdiğimde garajdan çıktım yarın davetin yağılacağı yer boğaza yakın bir mekandı dosyada gördüğüm konumu arabanın sistemine girip tarif ettiği istikamette yol aldım, hali hazırda bir saat sürecek yol trafik yüzünden tam iki saat on beş dakika sürmüştü en nihayetinde davet salonuna vardığımda efida gibi kıvırtarak yürümeye başladım kapıya yanaştığımda papyonlu bir adam elinde kağıtları kontrol ediyordu yaka kartına baktım murat yazıyordu çocuğa seslendim
"Buyrun efida hanım"
"Davetli listesimi elindeki"
"Evet efendim"
"Listeye birimi daha eklemek istiyorum"
"Tabi efendim isim soy isim alabilir miyim"
"Serce karaca"
"Ekledim efendim"
"Güzel, yalnız murat bu isimden kimseye bahsetme özel bir isim benim sana eklememi söylediğimi dahi unut"
"Tabi haddime değil ama nedenini sorabilir miyim"
"Ünlü bir modacı aynı zamanda çok yakın arkadaşım adının en son yazıldığını bilirse duyarsa benimle çalışmak istemez"
"Anladım efendim merak etmeyin"
"Teşekkürler kolay gelsin"
Arkamı dönüp arabama bindim beklediğimden de kolay olmuştu sırada o gece giyeceğm kıyafetler vardı adımı gizleyerek sadece soy adımı vermiştim yazel deniz karaca soy adım babamın bana bıraktığı en lanetli şeydi babam öldüğünde kaptan babamın yerini doldurmam için beni seçmişti bende boyun eğmiştim şimdi ise dünya üzerinde aranan bi seri katildim polisler bile bu işe şaşırıyordu nasıl oluyordu da arkamda beni ele verebilecek tek bir iz bile bırakmıyordum anlam veremiyorlardı, evimin önüne geldiğimde telefonuma bir mail geldi kaptandan gelmiş olmalıydı ve evet doğru tahmin etmiştim kaptan bu gece boş olursam diye yeni bir cinayet yollamıştı arabayı garaja koyup asansörle eve çıktım elimi gösterip çelik kapıyı açtığımda gizem ve ezgi salonumda dedikodu yaparak çekirdek çitliyorlardı
"Ne işiniz var sizin burda ne zaman geldiniz"
"Yeni geldik sayılır da senin bu halin ne sanki şeye benziyorsun"
"Efida özalan"
Gizemin cümlesini ezgi tamamlamıştı
"Doğru tahmin yeni cinayetim için kılık değiştirip halletmem gereken bir şey vardı"
"Yeni kurbanın efida özalan mı"
Dedi ezgi merakla, başımı evet manasında salladım
"Zaten o kadının hakkında pek iç açıcı şeyler söylemiyorlar"
Bu sefer konuşam gizem olmuştu ben ise odama geçip temizleme solisyonumu ve temizleme pamuğunu aldım üstümü değiştirmeyide es geçmemiştim rahat bir şeyler giyip kızların yanına döndüm
"Kadının dosyasına bakabilir miyim"
"Hayır ezgi bunların gizli tuttuğumu biliyorsun"
"Kimseye söylemiyoruz biliyorsun yazel lütfenn"
Ezgi bana yalvarır gibi bakarken akıllı sisteme komut verdim karşımızdaki cam koca bir televizyon olurken telefonumdan televizyona yansıttım ezgi bir süre dosyayı inceledi
"Ee nasıl yakalanmamış içinde çocuklarında olduğu bir sürü cinayeti var"
"Sanırsam adamlarından birinin üstüne atmış suçu"
Efida ünlü bir moda tasarımcısı olması dolayısıyla ezginin odak noktasıydı ama artık emindim ki o kadından nefret ediyordu bu lanet sırrı bir ezgi birde gizem biliyordu, gizem sessizce çekirdek çitlerken dosyayı kapattım ezgi kapattığım için mızmızlanırken bende pamuğa solüsyon sürüp plastik makyajı silmeye başladım en son çıkardığım kabartmaları ve kirli pamukları çöpe atarak yerime geri oturdum
1. Kirli Kalp
Depuis le début
