𝟖.𝐞𝐩𝐢𝐬𝐨𝐝𝐞

2.3K 14 12
                                    

❀ 𝐫𝐨𝐦𝐚𝐧𝐭𝐢𝐳𝐢𝐦 𝐤𝐚𝐭𝐚𝐠𝐨𝐫𝐢𝐬𝐢𝐧𝐝𝐞 𝟑.𝐨𝐥𝐦𝐮𝐬̧ 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐛𝛊𝐦 𝐜̧𝐨𝐤 𝐦𝐮𝐭𝐥𝐮𝐲𝐮𝐦 𝐡𝐚𝐲𝐚𝐭𝐭𝐚 𝐛𝐚𝐳𝛊 𝐬̧𝐞𝐲𝐥𝐞𝐫𝐝𝐞 𝐛𝐚𝐬̧𝐚𝐫𝛊𝐥𝛊 𝐨𝐥𝐦𝐚𝐤 𝐢𝐧𝐬𝐚𝐧𝛊 𝐢𝐲𝐢 𝐡𝐢𝐬𝐬𝐞𝐭𝐢𝐫𝐢𝐲𝐨𝐫.
__________________________________
Annemde her Veli gibi olanları öğrenmişti. Ve bana özel ders verdiği için annem telaşlıydı.
"Alo efendim anne"
"Kızım o Bertuğ şerefsizi bir şey yapmadı demi sana"
Annem bu hayatta en güvenebileceğim kişiydi. Fakat anlatsaydım...bertuğu bir daha göremezdim. Onu seviyordum.
"Hayır anne sakin ol bana hiiiç bir şey yapmadı."
"Bak kızım eminsin değil mi bişey yaptıysa şikayetçi oluruz."
"Ya yok anne sana yalan borcum mu var sanki hep ders anlattı hiç ders dışı bi iletişimimizde olmadı."
"İyi iyi hemen eve gel dikkatli ol gelirken."
"Tamam annee.."
Telefonu kapattım.
Aklıma binlerce soru geliyordu. Fakat hiç birinin bir cevabı yoktu. Kafam ahlak bullak olmuştu.

Yol kenarında yürürken birden siyah bir araba yaklaştı. "Bin."
"Siz kimsiniz noluyo ya !"
"Bertuğ bey sizi bekliyor binin."
"Ne Bertuğ mu ?"
Hiç sorgulamadan bindim. Ne aptalım ya beni kandırıp Bertuğ yerine o Serhat denilen adama götürürseler...ah sikeyim...

Söz konusu Bertuğ olunca hemen bindim. Araba baya lükstü altın kaplama bir çok detay vardı. Araba ormanın içine girmişti.
"Ş-şey bu yol dağa çıkıyor..."
-(Söylemeden duramiyicam Bertuğ aydayı dağa kaldırıyorjdshshhd)-

Adam bana bombastic Side eye bakışı attı. Acaba gerçekten de bertuğa mı götürüyor du beni yoksa Serhat denilen mafya bozuntusuna mı ? Bir yerde durduk. Etraf aydınlık gözüküyordu. Bir çok ışıklandırma vardı...ve evet tam da hayal ettiğim gibi aşırı lüks...bir ev mi desem saray mı vardı karşımda...

Adamlarla beraber bu lüks görünümlü tenha yerde yapılmış eve girdik. Adamlar durdu salonu işaret ettiler. Kendimden emin adımlarla salona ilerledim.
Arkası dönük siyah takım elbiseli birisi...evet saçından boyundan...Bertuğ olduğu anlaşılıyordu. Elindeki viskisini yudumlarken bana döndü.
"Hoş geldin arım balım peteğim..."

Yüzümde soğuk bir ifade vardı. Onu sorgulayacaktım evet...
"Söylenenler doğru demekki...."
"Evet doğru."
"Neden bana gerçeği söylemedin."
"Hiç bir zaman yalan da söylemedim ki bebeğim."
Karşısına geçip iyice yakınlaşıp gözlerinin içine baktım. Aramızda ki boy farkından dolayı Bertuğ kafasını aşağı ben ise yukarı tutuyordum.
"Beni kullandın mı yoksa gerçekten seviyor musun ?"
"Seni sevmesem neden buraya kadar getirtmeye zahmet edeyim. Adamlara söylerdim işini bitirirlerdi en fazla."
Son cümleyi duyunca elimle omzuna vurdum.
"Hıhıhım...sinirlendin mi...ne gerek var gerilmeye zaten karşımdasın nefes alıyorsun rahatla..."

"Bana her şeyi anlat !"
"Peki...sor söyleyeyim."
"Cidden gençleri kötü yola mı sürüklüyorsun..."
"Bunu ben yapmıyorum Serhat bey yapıyor."
"Sen niye izin veriyorsun bunu yapmasına ?"
"O benim patronum tatlım. Ona karışma hakkım yok."
"Peki...karın?"
"Karım ne ?"
"Karın biliyor mu mafya olduğunu ?"
"O profilde gördüğün kişi ile sadece fotoğraf için beraber yan yanayız...onu Serhat ayarladı normal bir yaşam süren bir insan gibi gözükmem için."
"Çocuğun yok mu yani ?"
"Yok."
"Peki bize nolacak.."
"Heh tam da istediğim soruyu sordun...eğer beni gerçekten seviyorsan burada benimle kalacaksın...eğer gitmek istersen tutmam...ama kalmak istiyorsan bir daha gitmene izin vermeyeceğim."

Ona telaşlı gözlerle bakıyordum.
"Sakin ol panik yapma sevgilim. Düşünebilirsin sana 1 saat veriyorum otur burada düşün..."
"Annem...annemi nasıl bırakırım."
"Elimden hiç bir şey gelmez tatlım...burada yaşamak istersen buranında bazı kuralları var."
"Ne gibi...?"
"Annen ve diğer insanlarla asla iletişime geçemezsin. Dışarı sadece benimle çıkabilirsin. Ve sim kartı olmayan bir telefon...oda zamanla kaçmayacağına emin olduğumda vereceğim."
"Oha sence bu kadarı fazla değil mi bertuğ."
"Sen bilirsin balım..."

Diyip yanımdan ayrıldı. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum...annemi öylece bırakmak doğru muydu...çok kararsızım. Fakat burada sevdiğim adamla kalırsam her şey daha iyi olacak gibi...hem yediğim önümde yemediğim arkamda...hem okumama da gerek yok. Ama annem yalnız kalacak...Off ne yapacağım...

Özür dilerim anne. Sen aşkını yarım bıraktın. Ama ben bırakamam. Aşkımın peşinden gideceğim.
Yan tarafımda oturan bertuğa dönüp
"Seninle kalacağım."
Dedim. Ve evet o an oracıkta karar vermiştim.
Artık burası benim evim...nasıl olacak bilmiyorum ama güveniyorum...

Bertuğ yanıma gelip saçımı okşadı
"Sende artık en az benim kadar özelsin bebeğim...sana zarar gelmemesi için elimden geleni yapacağım."

___________________________

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

___________________________

𝐀𝐫𝐤𝐚𝐝𝐚𝐬̧𝐥𝐚𝐫 𝐧𝐨𝐥𝐮𝐫 𝐟𝐢𝐤𝐫𝐢𝐧𝐢𝐳𝐢 𝐲𝐚𝐳𝛊𝐧 𝐬𝐢𝐳𝐜𝐞 𝐡𝐢𝐤𝐚𝐲𝐞 𝐢𝐲𝐢 𝐢𝐥𝐞𝐫𝐥𝐢𝐲𝐨𝐫 𝐦𝐮 𝐨𝐤𝐮𝐫 𝐟𝐢𝐤𝐫𝐢 𝐛𝐞𝐧𝐢𝐦 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐨̈𝐧 𝐩𝐥𝐚𝐧𝐝𝐚. 𝐃𝐞𝐬𝐭𝐞𝐠̆𝐢𝐧𝐢𝐳 𝐢𝐜̧𝐢𝐧 𝐭𝐞𝐬̧𝐞𝐤𝐤𝐮̈𝐫𝐥𝐞𝐫 ✰❀

ℳ𝓎 𝓉ℯ𝒶𝒸𝒽ℯ𝓇 ✩| öğretmenimWhere stories live. Discover now