Zawgyi....
hao hanbinကိုစိုက္ၾကည့္ေန႐ုံကလြဲၿပီးဘာမွမေျပာနိုင္ေတာ့ပါ....တကယ္အဲ့တုန္းကစကားကိုမွတ္ထားၿပီး ေသရင္ေသပါေစ မကုခိုင္းဘူး အဲ့လိုဆုံးျဖတ္ထားတာလား????တကယ္ႀကီးအဲ့စကားကိုအတည္ယူၿပီးေတာ့ေလ???
hao:တကယ္အ႐ူးပဲ sung hanbin
hanbinကိုဝရံတာမွာထားခဲ့ၿပီးေတာ့ hao အခန္စထဲကကုတင္ေပၚမွာေစာင္ကိုေခါင္းအထိဆြဲၿခဳံကာအိပ္ဖို႔လုပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ဒါေပမယ့္လည္း ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔မ်က္ရည္ကလည္းမရပ္နိုင္
hao:ဟင့္...မငိုပါေတာ့ဘူးဆိုမွပဲ....ဘာ...ဟင့္...ဘာလို႔မတိတ္တာလဲလို႔
haoတေယာက္ထဲေရ႐ြတ္ေနမိတယ္ တကယ္လည္းကိုယ္တိုင္ကိုနားမလည္နိုင္ ဘာကိုဝမ္းနည္းေနတာလဲမသိ...
႐ုတ္တရက္ေစာင္ၿခဳံထားတဲ့haoကို ၿခဳံလ်က္သားေလးေပြ႕ကာေပါင္ေပၚကိုတင္ၿပီး ခါးကေနဖက္ထားတဲ့hanbin
hao:ဘာ...ဘာလုပ္ျပန္တာတုန္း
hanbin:ဘာလို႔ငိုေနရတာလဲကြာ....ကိုယ္ကပဲေတာင္းပန္ပါတယ္
hao:..........
hanbin:ကိုယ္မင္းအတြက္မေတြးခဲ့မိဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
hao:မင္း...ဟင့္....အက်င့္မေကာင္းဘူး....
ေျပာရင္းတခါ haoကငိုလာျပန္ေရာ hanbinလည္းတကယ္ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး ဒီေလာက္ေတာင္ဝမ္းနည္းသြားေစမွန္းတကယ္မသိခဲ့တာအမွန္ပင္ haoရယ့္ေခါင္းေလးကိုျဖည္းျဖည္းေလးပဲပြတ္ေပးၿပီး haoေခါင္းေပၚမွာ hanbinကမွီခ်လာခဲ့တယ္
hanbin:ကိုယ္မွားသြားပါတယ္ babe....
.
.
.
.
.
.
.
.
yujin:gyuvin hyung...
gyuvin:ဟင္...
yujin:hao hyungတို႔အဆင္ေျပပါ့မလား
gyuvin:အင္း...ေျပမွာပါ hanbin hyungက hao hyungကိုအရမ္းခ်စ္တာေလ
yujin:အာ.....အင္းေပါ့...
gyuvinနဲ႕ yujinၾကားစကားစျပတ္သြားရျပန္တယ္ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းလည္းမသိေတာ့ တကယ္ကသိကေအာင့္ျဖစ္ေနရျပန္တယ္
yujin:hyung..
gyuvin:yujin...
yujin:အာ...hyungအရင္ေျပာေလ
