gyuvin:nae...hyung
hao:ထိမိတဲ့ေနရာရွိေသးလား
gyuvin:မရွိေတာ့ပါဘူးhyung ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ပါအုံးမယ္
hao:omm...
gyuvinအခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့yujinကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ gyuvinကိုေတြ႕ေတာ့ ထိုင္ေနရာကေနထလာၿပီး gyuvin ခႏၶာကိုယ္ကိုလိုက္ၾကည့္ေနတယ္
yujin:ခင္မ်ား တစ္ေနရာရာထိသြားေသးလားဟင္ ဒီေသြးေတြက hanbin hyungရယ့္ေသြးေတြလား ဒါမွမဟုတ္ gyuvin hyungရယ့္ေသြးေတြလားဟင္..
gyuvin:yujin...
ေမးခွန်းတွေဆက်တိဳက်ေမးလာခဲ့တဲ့yujinရယ့္လက္ႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ရင္း ကိုယ္ေလးကိုလႈပိရမ္းမိေတာ့ ၿငိမ္က်သြားတဲ့အေကာင္ေပါက္
gyuvin:ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဘယ္ေနရာမွလည္းမထိဘူး
yujin:ေတာ္ေသးတာေပါ့
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ႐ုတ္တရက္ႀကီးငိုတာမို႔ gyuvinတေယာက္ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိ ဒီကေလးကသူ႕ကိုဒီေလာက္ေတာင္စိတ္ပူေနခဲ့တာတဲ့လား
yujin:ခင္မ်ားနဲ႕ hanbin hyungကိုဒီလိုပုံစံေတြ႕လိုက္ရတာဘယ္ေလာက္လန့္သြားတယ္ထင္လဲ!!
gyuvin:ေအး..ေအးပါ ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဆို
မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္ သြားအိပ္ေတာ့ေနာ္ လိမၼာတယ္
yujinက ထိုအခါမွပဲ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ကာသူ႕အခန္းဆီေလွ်ာက္သြားေတာ့တယ္ gyuvinခမ်ာဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္သြားမွန္းေတာင္မသိလိုက္ေပ ဒီကေလးကသူ႕ကိုစိတ္ပူေနခဲ့တာလား???
.
.
.
.
.
.
.
The Next Morning...
Haoနိုးလာေတာ့ လည္ပင္းေတြေတာင္နာလို႔ hanbin ကုတင္ေဘးမွာေစာင့္ေနရင္းကေန အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ မိုးလင္းေနၿပီျဖစ္သည္ hanbinကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သတိျပန္ရေသးပုံမေပၚေသးတာေၾကာင့္ အေျခအေနကိုစစ္ၾကည့္ၿပီး hanbinနိုးလာတဲ့အခါစားဖို႔ဆန္ျပဳတ္သြားလုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္..မနက္စာလုပ္ေနရင္းနဲ႕ ခဏၾကာေတာ့yujinေရာက္လာတယ္
yujin:hao hyung...
hao:အြန္း...yujinေလးနိုးၿပီလား
yujin:nae...hyung hanbin hyungအဆင္ေျပရယ့္လား
