insanlar eğer çok düşünmekten deliriyorsa benim de pek bir zamanım kalmadı o halde .
Yorgun yıllarım,
bazılarıyla da pek anlaşamadım mesela
dargınlık da var biraz.
Ama onlar haksız benden birşeyler alıyorlar, vermiyorlar geri ...
Gökyüzünü seyretmekte akıl karı değil bence,
ama tuhaf ki insanın bir tek ona anlatası geliyor içini.
insan bazen delirir, yok öyle öfkeden değil, tam tersi öfkesini içine atmaktan
Hani olur ya dolar dolar sonra taşar ama bir tek kendine,
Boşluğa dalmak da bir deliliktir mesela, ya sevdiğinden dalarsın yada deli olduğundan ben ikincisiyim.
Kanitlayamam ama, KANITLARIM ..
İnsanları dinlemek meslek olmalı bence herkes yapamıyor çünkü.
mesela ben biri Bir şey anlatırken kafam hep kafamın içindekilerde oluyor bu haksızlık, hayır karşımdakine değil bana..
Ben orda kendimi zavallı biri gibi hissediyorum anlamayan asla anlamayacak olan , bilmiyorum belki de böylesi daha iyidir ...
Belkide anlamamak bir çeşit kurtuluştur.
Akıldan kurtulmak
Akıllı olmak hep sorumluluk getirir, hayır sorumluluktan kaçmıyorum aklımdan kaçıyorum.
Hem böylesi daha iyi benim için de,
kafamın içindekileri için de
Olabilir ya bazen taşıyamıyorum ,taşımışlık yapıyorum ..
Haklısınız,
en çok kendimi kandırıyorum, ama güzel kananlardanım yani ÇABUK KANARIM.
Bu düzen yanlış
Bu düzen düzen değil ...
