FHS # 7 | Since hitting rock-bottom, all she ever wanted was a fresh new start in Filimon Heights. However, outrunning karma may be too difficult when her heart is on the line.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Kalkulado ang bawat hakbang at halos pigil ang paghinga, ingat na ingat ako upang walang ibang makakita sa akin. Halos yumuko pa ako sa bawat bintanang nadadaanan, just in case nasa living room si Grandpa at nagbabasa na naman ng kung ano-ano. I was so careful that I felt like I was one of the spies in the boring old movies that my mom and dad love to watch.
"Trix, anong ginagawa mo?"
Parang kumulo agad ang dugo ko nang makita si Bubwit na nakasunod sa akin. May nakakabwisit na ngisi habang ginagaya ang galaw ko.
Ngumiwi ako at sinenyasan siyang lumayo, pero dahil nga siya si Bubwit na laging nambubwisit, lalo lang siyang ngumisi at lumapit.
Napairap ko at napabuntonghininga na lamang. Kahit naman anong sabihin ko, hinding-hindi siya makikinig sa akin. Sayang lang ang laway at energy ko sa kanya.
"Anong ginagawa mo?" he asked again. Sa sobrang energetic niya, naiimagine ko sa kanya minsan ang mga aso ni Kuya Oso. Kulang na lang tumulo ang laway at lumabas ang dila niya.
For some reason, all he does is follow me around kaya minsan tinatawag ko na rin siyang nawawalang anak ni Moo.
"Shhh!" Nagtaas ako ng daliri sa labi ko. "Doon ka nga sa mga kaedad mo, Bubwit. Hindi 'to para sa bata."
"Ako? Bata?" Kaagad siyang ngumuso. "Magaling akong magluto, maglaba, manahi, magbantay ng mga kapatid, magsipilyo, at magmahal. Bata ba 'yon, Beatrix?"
Gusto ko biglang magwala sa inis, pero sa takot na baka mahuli ni Grandpa, bumuntonghininga na lang ako. "Okay fine, you can come with me but you have to keep your mouth shut."
He pressed his lips together, still smiling like a total goofball.
In the end, all I could do was roll my eyes.
***
Gamit ang spare key na sikreto kong hiniram mula kay mommy at daddy, maingat kong binuksan ang back door. I even made sure to crouch down with every step, just in case Grandpa is around.
"Ano ba kasing ginagawa mo?" bulong ni Bubwit sa akin, patuloy na ginagaya ang bawat galaw ko nang may ngiti sa kanyang mukha.
Bahagya akong umiling at saka bumulong din, "Do you think somebody's home?"
Tumingala bigla si Bubwit na para bang pinapakiramdaman ang paligid. Sumeryoso pa ang mukha niya kaya naman napatingala na rin ako't nakiramdam.
"Naririnig mo 'yon?" he whispered like he was suddenly onto something.
Kinabahan ako bigla at unti-unting napatingin sa kanyang mukhang nakatingala pa rin sa kisame. "Ang alin?"
Unti-unti siyang nagbaba ng tingin sa akin, hanggang sa magtama ang mga mata namin. "Ang tibok ng puso kong para lang sa 'yo."
