"ဂျွန်!ဟင်းးး ဖြေးပါအုံး~~အ့!ဟ့"
"ဟင်းးးး ဂျွန်ဆော့ဂျင်!!ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် အင်းး"
ပုခုံးထက်က ခြေထောက်လေးတွေကို ခပ်ဖွဖွနမ်းရင် ခါးကိုဖိညစ်ကာ နောက်ဆုံးလှုပ်ရှားမှုကို ကြမ်းတမ်းစွာလှုပ်ရှားမိတော့ တစ်ကိုယ်လုံးနီရဲကာ ချွေးစို့နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးက အရှိန်ကြောင့် အပေါ်တက်လိုက် အောက်နိမ့်ဆင်းလိုက်နဲ့ အိပ်ရာခင်းကို အားပြုရင် လက်ကလေးတွေက တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။မာနကြီးစွာ ကိုက်ခဲထားသည့် နှုတ်ခမ်းဖူးလေးတွေကလည်း အော်ညီးသံတွေကို ထုတ်လွှတ်ရတော့သည်။မျက်ဝန်းတွေက သူ့ကို လူယုတ်မာသဖွယ်ကြည့်လာတာမို့ smirk ပြုံးလေးကို ဆင်မြန်းရင် ပေါင်တွင်းသားတွေကို တစ်ချက်ဆွဲစုပ်တော့ သူ့ခေါင်းကို တွန်းဖယ်လာသည်။
"မလုပ်နဲ့ အင်းးးး အ့!"
"ဟက်!!ကျွန်တော်က ခဗျားထင်ထားတာထက် ပိုယုတ်မာတာ ခဗျားသိမှာပါ..မသိရင်လည်း မသိဘူးပေါ့။
ခဗျားရဲ့အထိအတွေ့တွေကို မှန်းပြီးဖြေလျော့ခဲ့သမျှ ခဗျားမသိဘူးမလား..ဂျွန်ဆော့ဂျင်ရယ် ခဗျားအဲ့အကြည့်တွေမပြင်သေးသ၍တော့ ခဗျားကို လွှတ်ပေးဖို့ဆိုတာ မတောင်းဆိုနဲ့"
"လူယုတ်မာ!အားး ဖြေးဖြေး!"
"လူယုတ်မာက ယုတ်မာတာ ဆန်းသလား!!!ခဗျားဘက်က မဖြစ်ချင်တဲ့ ကျွန်တော့်အိမ်သူ ဒီနေ့ပဲဖြစ်စေရမယ်!!!ကျွန်တော့် ကလေးတွေ မွေးပေးစမ်းပါဂျွန်ဆော့ဂျင်ရယ်!!"
ဂျွန်ဆော့ဂျင်ရဲ့ကိုယ်တွင်းထဲကို သူရဲ့မျိုးစေ့တွေထည့်ပေးလိုက်ရင် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ထပ်ကျအောင်လုပ်လိုက်သည်။ဒါတောင် တစ်အင့်အင့်ရှိုက်သံက မပြေသေးတာမိူ့ တွင်းအောင်းနေတဲ့ကောင်ကို တစ်ချက်ချက်လှုပ်ရှားလိုက်တော့ ဂျွန်ဆော့ဂျင်ရဲ့လက်လေးတွေက သူ့ကျောပြင်ကျယ်ကို ဖက်တွယ်လာသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းလှုပ်ရှားရင် ဂုတ်ထိရှည်နေတဲ့သူ့ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လာရင် ပုခုံးသားတွေကို မျက်နှာအပ်ကာ တစ်အင်းအင်းး ညီးတော့သည်။တိုးညင်းလွန်းပြီး ခပ်ချိုချိုမို့ သူရဲ့ချိုးနှိမ်ထားတဲ့စိတ်တွေဟာ တစ်ဖန်ပြန်ထလာတော့သည်။
"ဂျွန်ဆော့ဂျင် နောက်တစ်ခါလောက်.."
"ဟင့်အင်းးး ငါမရတော့ဘူး"
"တစ်ခါလောက်ပဲလေ..ခုနလိုမကြမ်းတော့ဘူး ညင်သာပေးပါ့မယ်"
"ဟင့်အင်းးး မယုံဘူးး!!လူယုတ်မာ ဖယ်စမ်းး..ဒါအလိုမတူပဲနဲ့ အတင်းအဓမ္မလုပ်တာနော်"
"အဲ့တော့ ဒီလူယုတ်မာကို ဘယ်အကောင်နဲ့တိုင်ချင်သေးလဲ!!ပြွတ်~မောင့်ကို ချစ်ခွင့်ပေးကွာ"
အပြောအဆို ညင်သာသွားပြန်တဲ့ဂျောင်ဂုကြောင့် ဆော့ဂျင်မျက်နှာလေးကို ဂျောင်ဂုပုခုံးပေါ်မှောက်ထားရာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ဝန်းတွေဝိုင်းသွားမိသည်။နူးညံ့တဲ့အသံနဲ့ချော့ပြောနေပေမဲ့ ဂျောင်ဂုမျက်နှာထက်ဝယ် ရမ္မက်နဲ့smirkပြုံးဆင်မြန်းထားသည်။မျက်ဝန်းတွေက သားရဲတစ်ကောင်လို ရမ္မက်ဆန်လိူ့နေသည်။သူ့မျက်နှာလေးကို လက်ဖျားနဲ့ပင့်ကိုင်ရင် နှုတ်ခမ်းပါးတွေကို ပါးပြင်ပေါ်ကျရောက်လာသည်။ရိုးရိုးနမ်းတာမဟုတ်ပဲ လျှာဖြင့်ပွတ်ဆွဲလိုက် စုပ်ယူလိုက်နဲ့ စိတ်ထင်တိုင်းလုပ်နေတော့သည်။
"ဂျွန်~~ဟင်းးး မလုပ်ပါနဲ့တော့"
"ဒါဆို မောင်လို့ခေါ်..တကယ်မလူပ်တော့ဘူး ကတိပေးတယ်"
"မခေါ်ချင်ဘူး~~အ့!ဟ့!ထပ်မလုပ်ပါနဲ့တော့!!ကြိမ်းနေပြီးလို့!!"
"ဒါဆို မောင်လို့ခေါ်..မောင်တကယ် ထပ်မလုပ်တော့ပဲ ထုတ်ပေးမယ်လေ"
"တကယ်နော်.."
"တကယ်ပါဆို မောင့်ကိုယုံ"
"မော-မောင်!အားးး ထပ်မလုပ်တော့ဘူးဆို လူယုတ်မာ!!ထုတ်ပေးး"
"မရတော့ဘူးးး မောင့်အကောင်က ထပ်မာလာပြန်ပြီးး တစ်ခါပါပဲကွာ!!"
"လူယုတ်မာ!!အ့!ဟ့!ဖြေးဖြေး..အင့် ပြောတော့ ညင်သာမယ်ဆို အားး ဟ့ လူလိမ်!"
ဂျွန်ဆော့ဂျင်ကို လွှတ်ပေးချင်ပေမဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုအားပြင်းလွန်းတဲ့သူက တစ်ဖက်မှာလည်းမလွှတ်ပေးချင်ပါ။ဂျွန်ဆော့ဂျင်ကို အဝေးကနေငေးချင်ပေမဲ့ ထိတွေ့လိုစိတ်ကပိုပြင်းနေတာမို့ မဖြစ်နိုင်ပါ။ဂျွန်ဆော့ဂျင်ကို နူးနူးညံညံဆက်ဆံချင်ပေမဲ့ အသံလေးကြားလိုက်တိုင်း ကြမ်းတမ်းချင်စိတ်က ထိန်းမရပါ။
*ကျွန်တော်က အစ်ကို့ရဲ့အပိုင်လေးဖြစ်ချင်ရုံပါဗျာ..*
*********
ညပိုင်းထပ်လာမယ်နော်😘
နေ့ခင်းပိုင်းမို့ သိပ်မမှောင်တော့ဘူးနော်😌🌝
brother -5
Start from the beginning
