ကူးပြောင်းလာတိုင်း အမျိုးသားဇာတ်လိုက်ရဲ့လက်မောင်းထဲမှာ သေဆုံး။

Part 16

“ကောင်းပြီ” ရှီရှန်းကျင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

သူက ကျိုးကြောင်းမဆီလျော်တဲ့သူမဟုတ် တကယ်လို့ ဒါက သူ့သားအရင်းဆို သူကို ဒီတိုင်းတန်းကျွေးပစ်မှာ။ ဒါပေမဲ့ တစ်ဖက်က သူ့တူလေ။ သူ့အမေကလည်းတောင်းဆိုမှတော့ သူစည်းကျော်လို့မဖြစ်။

တိတ်ဆိတ်မှုကိုဖြိုခွင်းကာ “ရှီချီ မင်းရဲ့ ယင်ယန်မျက်လုံးကိုဖွင့်ချင်လား”

ရှီချီ မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားရာကနေ ခေါင်းမော့လာပြီး “ယင်ယန်မျက်လုံး”

ရှီရှန်းကျင်းက “ယင်ယန်မျက်လုံးရှိတာက မင်းကို သဘာဝလွန်နဲ့ဆက်နွယ်နေတဲ့အရာတွေ အကုန်မြင်နိုင်စေလိမ့်မယ်။ မနေ့ကလိုမျိုးပေါ့ မင်း အနီရောင်သရဲမက ဘယ်နားမှာရှိလဲ ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုတာ မြင်ရလိမ့်မယ်”

နင်မုန့် အနည်းငယ် စိတ်ဆိုးသွားမိသည်။ ဒါက သူ့ကို မြူဆွယ်နေတာ ဖြစ်သည်။

သူမ ဖြတ်ကာ “မြေး ယင်ယန်မျက်လုံးတွေ ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ မြေးရဲ့နေ့ရက်တွေက ဘယ်တော့မှ သာမန်ဖြစ်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး အချိန်တိုင်း သရဲတွေကို မြင်နေရပြီး မြေးဘဝကလည်း အန္တရယ်ရှိနိုင်တယ် ၁၇ ဒါကို ပေါ့သေးသေး မထင်လိုက်နဲ့”

အခန်းက တိတ်ဆိတ်သွားသလို ရှီချီလည်း တော်တော်ကြာတိတ်နေပြီး သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို လိမ်လို့နေသည်။

“သားလုပ်ချင်တယ်”

သူ့ဦးလေးလို သန်မာမှုမျိုး လိုချင်ပြီးတော့ သူတို့ဘဝကို ခြိမ်းခြောက်နိုင်တဲ့အရာတွေက ဘာလဲဆိုတာကိုလည်း ကိုယ်တိုင်မြင်ချင်သလို.. အဘွားကို ကာကွယ်ပေးချင်သည်။

မနေ့ညကလို သူမ က သူ့ကိုကူကယ်ရာမဲ့စွာ တွန်းထုတ်ပြီး ပြေးခိုင်းတဲ့အဖြစ်မျိုး မလိုချင်တော့။

နင်မုန့် အဝတ်စားတွေကိုကိုင်ထားရာကနေ သူ့အဘွားရဲ့ ခြောက်သွေ့နေတဲ့လက်တွေကိုကိုင်ပြီး စိတ်အားထက်သန်စွာ “အဘွား ဘွားကို မြေးကာကွယ်ပေးမယ်”

နင်မုန့် ဒီကလေးက ဒီလောက်ထိ အဖိုးတန်လိမ့်မယ်လို့မထင်ထားခဲ သူ့ခေါင်းလေးကို ပွတ်ပြီး “အဘွားက နေဖို့နှစ်နည်းနည်းပဲကျန်တော့တာ ကာကွယ်ပေးစရာမလိုပါဘူးကွယ်”