ကိုကို့ကိုကြည့်တော့လဲ ငိုထားတာ မျက်လုံးတွေတောင်ရဲနေပြီဖြစ်တယ်..
"ပြွတ်စ်..မောင် ငြင်သာပေးမယ်နော်..."
ရာဇဘုံမာန်က ပြောကာ သဲကြင်ယာရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို အမှတ်တွေထင်အောင်စုပ်နမ်းနေတယ်...
ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုလဲ တစ်ဖက်ကိုစို့ကာ တစ်ဖက်ကိုတော့ လက်နဲ့ညှစ်နေလေတယ်...
"အာ့..ရာဇာ...မလုပ်...အင့်..."
စို့လို့ဝတော့မှ သဲကြင်ယာရဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ ခြေထောက်တွေစေ့ထားတဲ့ သဲကြင်ယာရဲ့ ခြေထောက်ကို ကားကာ..ပန်းရောင်အပေါက်လေးထဲ လက်ခလယ်တစ်ချောင်းထိုးသွင်းလိုက်တယ်...
"အာ့!!!ပြန်ထုတ်ပေး...နာတယ်..."
"ခဏပဲနော်..."
"အာ့!!ဟင့်အင်း...နာတယ်..."
ရာဇဘုံမာန်က နောက်လက်တစ်ချောင်းပါ ထပ်ထည့်လိုက်လေတယ်..
"ရာဇာ...ငါ..မခံနိုင်ဘူး...အာ့..."
"Shit!!!လက်နဲ့တောင် ကြပ််နေတာပဲ..."
လက်၃ချောင်းနဲ့ သဲကြင်ယာရဲ့အပေါက်ထဲ ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် လုပ်နေတယ်...
ခဏအကြာမှ...
"ကိုကို မောင်ထည့်တော့မယ်နော်..."
ပြောရင်း ရာဇဘုံမာန်က အဝတ်အစားတွေချွတ်ကာ သူ့မြွေကို လက်နဲ့ပွတ်ဆွဲပြီး သဲကြင်ယာရဲ့အပေါက်နားတေ့ကာ သွင်းလိုက်တော့တယ်...
"အာ့!!!အင့်!!!နာတယ်..."
ရာဇဘုံမာန်က သဲကြင်ယာရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ တစ်ဆုံးထည့်ချလိုက်တော့တယ်..
သဲကြင်ယာမှာ အသက်ရှုရပ်မတပ် နာကျင်နေရတယ်..
ရာဇဘုံမာန်က တစ်ဆုံးဝင်သွားတဲ့ သူ့မြွေကို စတင်ပြီးလှုပ်ရှားလေတယ်...
"အာ့!!အာ့!!!ဖြည်းဖြည်း..."
"အပေါက်လေးက လုပ််လို့ကောင်းလိုက်တာ...စီးကြပ်နေတာပဲ..."
သဲကြင်ယာရဲ့ ခြေထောက်ကို ဆွဲကားပြီး စိတ်တိုင်းကျ ဆက်ဆံနေလေတယ်...
"အင့်..ရာဇာ....."
နာကျင်မှုကနေ သာယာမှုပြောင်းလာတာကြောင့် သဲကြင်ယာ အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းနေရတယ်..
YOU ARE READING
ကိုကိုက ကျွန်တော့်အပိုင် (Completed)
RomanceUni ဒါလေးက psycho ficပုံစံလေးပါနော်။အကြမ်းအရမ်းမကြိုက်ရင် အစထဲက ဝင်မကြည့်ဖို့ပြောပါရစေ။ကိုယ့်ရဲ့ ဒါဒါလေးတွေအတွက်ရေးပေးတာပါနော်။+အခန်းတွေပါမှာမို့လို့ မကြိုက်ရင် မဖတ်ကြပါနဲ့ ပြီးမှ ဟိုဟာဖြစ်တယ် ဒီဟာဖြစ်တယ် မပြောကြပါနဲ့ fic ကို ficလို့ပဲ သဘောထားပါ။ Za...
Part 10
Start from the beginning
