Yarının Dünü /texting/

0.2

Devamm edelim 💍💍

Batuhan Kordel, Sıcak Şarap

☆

2 yıl önce...

Yağmur damlaları tüm hızıyla yere çarparken, gökyüzüne baktım. Hava yağmurun getirdiği sihirli bir sisle kaplıydı.Yerde oluşan su birikintileri her yağmur damlasıyla sarsılıp dalgalanıyordu.İç çekerek oturduğum okul merdivenlerinden kalktım.Bugün okulun ilk günüydü ve ben şimdiden yaz tatilini beklemeye başlamıştım.Valla kimse kusura bakmasın ama ben hiçbir zaman okulu sevmeyecektim ve sevemezdim.Önüme gelen kızıllığın kumrala kaydığı saçlarımı kulağımın arkasına atarak, tüm hızıyla yere boşalan yağmura gözlerimi kısarak baktım.Kolay olmayacaktı.

Okul çoktan dağıldığı için etrafta kimseler yoktu. Herkes yağmurun yağışından dolayı zil çalar çalmaz koşarak evlere dağılmıştı ama ben mal gibi hâlâ burada oturuyordum. Acaba anormal miydim lan ben?

Yok anormal olsan duramazsın Aksa.

İç sesime kesinlikle hak verirken oturduğum için kırışan siyah okul eteğini ellerimle sirkeleyip düzelttim.Eğer biraz daha eve gitmezsem annem kesin jandarmayı arayıp sülaleyi ayağa kaldırırdı.Öyle yanları vardı canım anamın sağ olsundu.

Artık daha fazla beklemeden adımımı dışarı atarak kendimi yağmurun o serin kucağına bıraktım.Ellerimi kafama siper ederek yola doğru hızlı hızlı adımlar attım. Okul gömleğim yağmurun etkisiyle tamamen ıslanırken ben içime t-shirt giydiğim için şükürler okuyordum. Ev ile okul arası çok uzak olmadığı için siteye varmam çok uzun sürmemişti.Hava, saat daha erken olmasına rağmen karanlıktı. Aslında böyle havaları çok severdim ama şimdi bu denli sırılsıklamken bunu söylemek pek doğru olmazdı.

Koşar adımlarla siteden geçerek bizim eve doğru ilerliyordum. Ayağımdaki converseler her hareketimde su sıçratıyordu ve ben ayaklarım da dahil olmak üzere tamamen ıslaktım. İçimden lanetler okuyarak bizim evin oraya vardım.Tam koşarak merdivenleri çıkacaktım ki gözüme bizim bina ve diğer binanın arasında kalmış boşlukta oturan bir insan bedeni çarptı.Sitede evler birbirine fazla yakın olduğu için bunu fark etmemem imkansızdı.Yağmurun bardaktan boşalır gibi yağmasını oradaki kişi fark etmemişti herahalde.Pek umursamadan merdivenleri yavaş yavaş çıkmaya başladım ama sağ tarafımdaki melek bu hareketimle atağa geçti.

Neden normal bir insan bunca yağmura rağmen orada otursun Aksa? Kesin başına birşey gelmiştir!

Aklıma düşen bu fikirle tekrar arkamı döndüm.Ya gerçekten zor bir durumdaysa diye düşünmüştüm ki sol melek beynime doğru konuştu.

Kesin cinayet işlediler de attılar buraya Aksa! Başına kalacak sonra kızım.

Sol meleğin dediği şeyle tekrar yerimde durdum.En sağlıklısı bu işe karışmamaktı ama içimdeki o az da olsa olan iyi tarafa lanetler ederek uydum.Sırtımdaki çantayı merdivenlerin üzerine bırakıp binaların arasındaki boşluğa doğru ilerledim.Temkinli adımlarım fark ettiğim erkek silüetiyle yavaş yavaş kesildi.Derince yutkundum.

Siyah saçları, beyaz tenini belirginleştiren eklemli yüzünün alnına dağılmıştı.Uzun bacaklarının birini dik bir vaziyet de kırmış ve sol kolunu o bacağının üzerine atmıştı.Kafası arkasındaki binaya yaslıydı ve dik duruyordu.Gözleri kapalıydı.İçimde biran onu daha net görmek için bir istek uyandı.Ben bu isteğe yenilirken birkaç adım daha ilerleyip iyice ona yaklaştım.

Lacivert sweatshirtü yağmurun etkisiyle siyah rengine bürünmüştü. Kulağında kulaklıklar vardı ve bunu yeni fark etmiştim. Ayağına giydiği yağmurdan dolayi çamurlanmış beyaz ayakkabıların bağcıkları açıktı. Biraz yaklaşmamla burnunun üzerindeki çilleri fark ettim.Çok güzellerdi. Nefesim kesiliyordu. Boğazıma öyle bir yumru otumuştu ki yutkunmakda zorlandım. Kalbim sanki ilk defa atıyormuş gibi coşkuluydu.Kirpikleri uzundu ve ipeksiydi. Ama benim bakışlarım sadece burnunun üzerinden sağ yanağına doğru dağılan çillerindeydi. Çok istedim...

Gerçekten o an onlara dokunmayı o kadar çok istedim ki bu dürtüye engel olamadım.Adımlarımı yere koyduğu büyük elinin az gerisinde durdurup hafifçe öne doğru eğildim.Yaklaştığım için bu seferde kokusu çarptı kalbime.Sigara içiyordu büyük ihtimalle.Ama hiç rahatsız etmedi bu koku beni. Oysa ben sigaradan nefret ederdim.Uykuluydu sanki kokusu.Evet uyku kokuyordu bu çocuk.

Kokusunun bende bıraktığı sarhoşluk hissiyle elimi yavaşca kaldırdım.Titriyorlardı.Parmaklarım benden habersiz o küçük çillerine doğru hareket ederken anında bileğimi onun büyük eklemli elleri kavradı.Nefesim kesildi sandım.Ama çocuk milim kıpırdamadan hatta yüzüme bile bakmadan sakince konuştu.

"tsvetok" * dediği şeyi anlamadığım için kaşlarımı çattım.Hâlâ bileğimi tutuyordu ama sanki kırılacak birşeyi tutuyormuş gibi naifti dokunuşu.Hareket etmedim. İstesem her türlü koşup gitmiştim buradan ama şuan sanki bedenim kilitlenmişti ve ben öylece kalmıştım.

Çocuk hâlâ hareketsizken derin bir nefes alıp bileğimi bıraktı ve tekrar konuştu.

"Kimsin bilmiyorum umurumda da değil ama, git." Sesi sertti.

Dediği şeyler bana sanki komut gibi gelmişti.Anında eğildiğim yerden doğrulup koşar adım binanın arasından çıktım.Kalbim ilk defa böyle atıyordu.Sanki buharlaşmıştım yeryüzünden.İşte o zaman sızladı kalbim.Ondan sonrada hiç geçmedi...

*tsvetok:Çiçek
*rusça

☆

Yaa aşkolarım selammm

şaka gibi ama bu yazdığım ikinci kurguuu

Çookk zevk alacağımızı düşünüyorum bu kurgudann

Umarım siz de beğenirsinizzz💕

Moodluk fotoğraflarda bırakacağım zatennn

Sizi çooooook seviyorummm

Öpüyorum görüşürüzzzzz💋