နှလုံးသားနီးနီး...စည်းပါးပါး(Love And Pride)[Completed]

Part(44)

အနှစ် ဆေးပိုက်တွေဆွဲဖြုတ်ပြီး အပြင်ကိုပြေးထွက်သွားသည်။

မွန်လေးက ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိတော့ဘဲ ကြောင်ရပ်နေမိတော့သည်။

သေသွားပြီဆိုတဲ့သူက ပြန်ရှင်ပြီး သတိမေ့နေတဲ့အနေအထားနဲ့နှစ်ယောက်လုံးဆေးရုံရောက်လာကြတယ်။ ဒါ့အပြင် လူဆိုးတစ်စုကိုပါဖမ်းလိုက်နိုင်သည်တဲ့။ စက်ဝန်းအတွင်းရေးမှူးပြောတာတော့ အနှစ်ကိုကာကွယ်ဖို့လုပ်ခဲ့တာတဲ့။ အနှစ်က ဘယ်တုန်းက လူဆိုးတွေနဲ့ပတ်သတ်မိသွားတာလဲ။ သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် သူမက နှစ်နှစ်လောက် လှဲအိပ်နေရသလိုပဲ။ အဖြစ်အပျက်တစ်ချို့ကကီးမကိုက်တော့။

"ငါမေ့လဲတာ အကြာကြီးမို့လို့လား..."

✿⁠............✿⁠...........✿⁠

တစ်ကယ်တော့ စက်ဝန်းသည် မသေဘဲ ‌ထိခိုက်ဒဏ်ရာရယုံသာဖြစ်သည်။ ထိခိုက်ဒဏ်ရာဆို၍ အသေစားထိခိုက်မှုတော့မဟုတ်။ သေခါနီးနီး ဒဏ်ရာမျိုးပင်။ ဦးမိုက်ဆန်ဂျေက သခင်ကျော်ဇောပြောတဲ့အတိုင်း စက်ဝန်းကို သတ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့သည်။ သို့သော် နှစ်ကာလရှည် စီအီးအို-ရှေ့‌နေဖြစ်တဲ့အလျောက် သက်ညာပေးခဲ့သည်။ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့အဓိကအစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့ကိုမထိစေဘဲ တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ဘယ်ဘက်ဝမ်းဗိုက်မှာ ဓားဒဏ်ရာတစ်ချက်ဖြင့်သာ အဆုံးသတ်စေခဲ့ပြီး စက်ဝန်းကို သူ့ဖခင်ရှိရာစင်ကာပူကိုပို့ပစ်ခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ စက်ဝန်းအလွန်သည် သေလူ။ စက်ဝန်းကိုထိုသို့ကယ်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

"စီအီးအိုက နောက်ပိုင်းကျ ဆရာကတော်ကို သခင်ကျော်ဇောလက်ထဲ အပ်တော့မှာ...စီအီးအိုက ဆရာကိုပဲကယ်မယ် ဆရာကတော်တို့ကိုတော့ မကယ်ပေးနိုင်ဘူးတဲ့ ဆရာကတော်တို့ကိုပါကယ်တင်ပေးမယ်ဆိုရင် သခင်ကျော်ဇောရွယ်ထားတဲ့ဓားဦးက စီအီးအိုဘက်လှည့်လာနိုင်တာကြောင့်လေ...သူ့အသက်ကိုစတေးရသည်အထိတော့ မကယ်နိုင်ဘူးတဲ့...ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်ဘဲ ဆရာသေပြီလို့ပြောခဲ့တာပါ ဒါမှ စီအီးအို‌လည်းမထိခိုက်ဘဲ ဆရာကတော်လည်းမထိခိုက်မှာ"

ဇေယျာခန့်က ဆက်ပြီးရှင်းပြသည်။

"တော်သေးတာက ဆရာ စင်ကာပူရောက်ပြီးသုံးရက်အကြာပြန်နိုးလာခဲ့တယ် စီအီးအိုကယ်ထားတဲ့ကိစ္စပြောပြတော့ နာနေတဲ့ဒဏ်ရာမှမထောက် မြန်မာနိုင်ငံကို အတင်းပြန်လာဖို့လုပ်တယ် ဒါပေမဲ့ စိတ်ကရှေ့ရောက်‌ရင်တောင် ခန္ဓာကိုယ်က ရှေ့ရောက်ဦးမှကို ဒါကြောင့် ဒီကို ဆရာ့ရက်လည်နေ့မှရောက်လာတယ်"