«ហ៊ើយ អាkook ស៊យទាំងព្រឹកតែម្ដងហើយ»រាងក្រាស់ បណ្ដើរកង់បណ្ដើរជេរប្រទិចខ្លួនឯងបណ្ដើរ នេះគេស៊យទាំងព្រឹកតែម្ដងហើយភ្ញាក់ពីគេងយឺតហើយ ត្រូវអាកង់គេនេះទៀតមកបែកអីណា ទៅដល់សាលាប្រាកដជាត្រូវមាត់មិនខានទេ

«យើងធ្វើមេចទៅទាន់ទៅ»

ទីត ទីត សម្លេងស៊ីផ្លេឡានបានឮចេញពីក្រោយខ្នងរាងក្រាស់ រួចបង្ហាញឪ្យឃើញឡានទំនើបមួយគ្រឿនឈប់នៅជិតគេ

«អេរកម្លោះតូចមានបញ្ហារអីមែនទេ»កនញ្ចក់បានទំលាក់ចុះ ថេយ៉ុងសួរទៅរាងក្រាស់ ដោយឃើញនាយបណ្ដើរកង់របស់នឆយ

«អរ ជាពួកលោកទេហេស គឺកង់របស់ខ្ញុំខូចនឹងណា» ជុងគុក

«តោះឡើងមកយើងជូនឯងទៅរៀន»បន្ទាប់ពីឮបែបនេះថេយ៉ុងក៏ស្នើជូនគេទៅសាលារៀន

«តែ នែ៎....» ជុងគុក រាងរេរាចង់បដិសេធព្រោះមិនត្រូវជាស្អីនិងគ្នាផង

«ឡើងមកមិនបាច់តែអីទេ» ថេយ៉ុង

«តែកង់របស់ខ្ញុំនោះ» ជុងគុក

«ចាំយើងឪ្យកូនចៅមកយកទៅធ្វើ ឡើងមកយើងជូនទៅរៀន» ថេយ៉ុង

«អរ បាទ អរគុណ» ជុងគុក

«ឯងរៀននៅសាលាណាដែរ» វី ដែលស្ងាត់ជាយូរក៏បានសួរឡើងពេលរាងក្រាស់ចូលអង្គុយក្នុងឡាន

«គឺសាលាTL »

«Vin Tinចេញឡានទៅសាលា TLទៅ» វី នៅពេលបានដឹងឈ្មោះសាលាហើយក៏បញ្ជាជំនិតឲបើកទៅគោលដៅដែលគេចង់ទៅ

«បាទ»

ងឺត ងឺត
សម្លេងឈប់ឡានទំនើបបានបន្លឺឡើងធ្វើឪ្យសិស្សងាកមើលព្រោងព្រៀតឆ្ងល់ថានរណាមក ។ ទ្វារឡើងបានបើកឡើងបង្ហាញឪ្យឃើញ JK ចេញពីឡាននោះ

«នេះ កាតាបរបស់ឯងកម្លោះតូច» V បានហៅJkរួចហុចកាតាបឪ្យទៅគេ

«អរ បាទ» Jk

«នេះឯងមិនអរគុណពួកយើងទេ»Tea

«អរគុណ» ដោយឮរាងតូចនិយាយបែបនេះគាក៏ឪ្យគោរពលាតាមបែបប្រពៃណីកូរ៉េ

«ឯងអរគុណបែបនេះ» ថេយ៉ុង និយាយទាំងមិនអស់ចិត្តព្រោះគេចង់បានការអរគុណលើសពីនេះ

«ចុះពួកលោកចង់បានបែបណា» ជុងគុក សួរទាំងថើយឆ្ងល់មិញគេអរគុណពួកនាយហើយតើនៅចង់បានស្អីទៀត

«អោនមកនេះមក» ថេយ៉ុង ក៏ប្រាប់ឲរាងក្រាស់ឪនទៅរក
គេរួចគេក៏ថើបថ្ពាល់នាយម្នាក់មួយខ្សឺត
ហឹស ជុប ជុប

«Bye Bye ពួកយើងទៅហើយ Vin ចេញឡានទៅ» បន្ទាប់ពីបានដូចចិត្តហើយគេក៏សើចតិចៗហើយលើកដៃ
Bye Bye នាយហើយក៏បានបើកឡានចេញទៅ
«ហ៊ើយ មេចក៏មកថើបខ្ញុំចឹងនេះជាស្នាមថើបដំបូងរបស់ខ្ញុំណា» រាងក្រាស់ បន្ទាប់ពីផ្លឹកតាមការថើបរបស់នាយមួយសន្ទុះហើយក៏ភ្ញាក់ផ្អើរយ៉ាងខ្លាំងនេះ ស្នាមថើបដែលគេទុកជាយូរបានទៅលើគេទាំង២នាក់ឬ មិនគួរឲជឿ ។ បន្ទាប់ពីគិតម្នាក់ឯងអស់ចិត្តហើយរាងក្រាស់ក៏ដើរចូលសាលារៀនវិញបាត់ទៅ។
មកមើលឡានដែលបានបើកចេញទៅមិញនេះវិញ
«ហឹស ហឹស ក្រអូប» ថេយ៉ុង និយាយទាំងសើចព្រោះនឹកឃើញដល់រឿងមុននេះ

«ជាមនុស្សប្រុសទេ តែថ្ពាល់ក្រអូបណាស់» វី ម្ដងមែនហើយគេក៏កំពុងគិតរឿងមុននេះដែរ លើកទីមួយហើយដែលបានប៉ះពាល់គេ ខ្លិនខ្លួ គេពិតជាក្រអូបណាស់ឌជាប់ប្រហើរតែម្ដងហើយ

«ហ៊ើយ ចៅហ្វាយនេះទៅថើបកូនប្រុសគេចឹងប្រយ័ត្នគេផ្ដឹងណា» ជំនិតរបស់ពួកគេកំពុងសម្លឹងមើលចៅហ្វាយតាមកញ្ចក់ទាំងនឹកស្មានមិនដលនេះចៅហ្វាយគេចេះជួយអ្នកដទៃហើយសរសើេគេទៀត ពិតជាកម្រពិតមែន

«បានហើយ ឯងកុំចេះ» ថេយ៉ុង

«មែនហើយVin រឿងដែលយើងឪ្យធ្វើដ៏ណាហើយ» វី សួរទាំងមុខមាំវិញបន្ទាប់ពីសើចអស់ចិត្ត

«គឺរួចរាល់ហើយចៅហ្វាយ» Vin មែនហើយការងារដែលគេឲជំនិតធ្វើគ្មានអ្វីក្រៅពីចាត់ការជនក្បត់ដែលលួចយកដំណឹងទៅប្រាប់សត្រូវនោះគេ

«ហឹម»

ស្វាមីជាទីស្រឡាញ់របស់ម៉ាហ្វៀភ្លោះ🐯🐰🐯 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora