Hyunsuk, arkasından bağıran arkadaşına doğru döndü. Oğlan nefes nefese kalmıştı. Hyunsuk arkadaşına göz devirip konuşmaya başladı.
"Neden koştun ki?"
"Çok beklettim mi seni?"
"Yok çok değil. Bende geç çıktım zaten"
Arkadaşı ile okula doğru ilerlerken Hyunsuk arkadaşına bir soru yöneltti.
"Hey woo, dün neden okula gelmedin?"
"Ya oğlum, demedim mi sana dün taşınacağız diye. Eşyaları topladık gelemedim."
"Ben daha sabah ne yediğimi bilmiyorum lan. Uçmuş aklımdan"
Hyunsuk önüne döndü. Sınıfa doğru ilerlediler. Kapıyı açıp içeri girdiklerinde sınıf şimdiden dolmuştu. Ikisi de yerlerine geçip ders kitabını ve kalemlerini çıkardılar.
"Suk, kaysana lan biraz. Rahatlığına çok düşkünsün"
"Kaymıyorum banane. Hem koskoca yer nasıl sığmıyorsun woo?"
"Of suk, çok yoruyorsun."
Hyunsuk arkadaşına dil çıkarıp kalemi ile oynamaya başladı. Hoca içeri girdiğinde göz devirip ayağa kalktı. Ayağa kalktığında nasıl bir saygı ritüeli yaptığını hiç anlamıyordu.
Matematik dersini hiç sevmiyordu, seveceğini de zannetmiyordu.
Dersi dinlemeyip sadece oflayıp pufluyordu. Hoca bunu farketmiş olacak ki, Hyunsuk'a döndü.
"Evet Hyunsuk bey, canınızı sıkan şey nedir?"
"Ne alaka hocam ya"
"Niye ofluyorsun ikide bir?"
"Sorular kolay ya hocam, anlamadıkları için ofladım"
"Öyle mi?"
"Tabi hocam"
"Tamam. Gel şunu sen çöz bakalım. Çok kolay ya"
Hyunsuk, bu sefer sıçtım, diye düşündü. Hocadan kalemi alıp tahtaya yöneldi ve soruya bi göz attı. Tanrım, burada bir tane bile sayı yok diyerek kendi kendine söylendi.
"Ne dedin oğlum?"
"Yok bişi hocam"
Arkasına dönüp arkadaşı Jeongwoo'ya, yardım etmesi için yalvaran bakışlar atmaya başladı. Ama Jeongwoo'nun yaptığı tek şey arkadaşına gülmekti.
Hyunsuk kalemi tekrardan hocanın eline tutuşturarak konuştu.
"Hocam bu soru hatalı"
"Emin misin oğlum? Bana pek öyle gelmedi"
"Hocam valla hatalı. Hem bu sorunun sayıları nerde?"
Hoca Hyunsuk'un ensesine şaplak atıp konuştu.
"Eşşek sıpası seni. Hem dinlemiyor dersi hem de oflayıp pufluyor. Dersi dinle müdüre göndermeyeyim"
"Tamam ya hocam ne kızıyorsunuz?"
"Bak hala konuşuyor, geç yerine"
"Tamam sustum"
Hyunsuk koşarak yerine oturdu. Yanında gülmekten kendini yıpratan arkadaşına bakıp göz devirdi. Hocanın yaptığı gibi arkadaşının ensesine vurdu.
"Çok mu komik mal evladım"
"Ne vuruyorsun lan. Ve evet komik"
Hoca ikisinin birbirine sataştıklarını görünce, masadan bir tebeşir alıp onlara fırlattı.
"Sizi eşşek sıpaları. Bu size son uyarım"
Ikisi de aynı anda tamam diyip oturdular. Sonunda zil çaldığında rahatladılar. Hyunsuk bi daha matematik dersinde oflamayacağını aklının bir koşesinde yazıp arkadaşına döndü.
