7/ Korkuyorum

73 12 12
                                    

Felix~

"Bi' anda aynada beni lanetleyen kadın belirdi."

Dediğimde duraksadı. Biraz düşündükten sonra konuşmaya başladı.

"Felix bu lanetin sadece çipten ibaret olduğuna emin misin?"

"Bilmiyorum...Hyunjin ben, ben çok korkuyorum.." Gözlerim artık daha fazla göz yaşlarımı tutamıyordu. Ben de onların akmalarına izin verdim. Hüngür hüngür ağlıyordum şimdi.

"Felix. Ağlama, yalvarırım ağlama.." Başımı kendine çekip sarılmıştı bana saçlarımın üzerine zar zor hissettiğim öpücükler kondururken mayışıyordum. Kafamı göğsünden ayırdı ve gözlerimi öptü. Bu hareketiyle gözlerim otomatik olarak kapanmıştı. Sözünü tutmuştu...

Daha buraya geleli çok kısa bir süre geçmesine rağmen ona bu kadar alışmış olmam normal miydi? Ya da zihnimde sürekli onunla alakalı şeyler görmem, sürekli onu düşünmem.. Bunların hepsi normal miydi? Neydi bu?

Düşüncelerimi bölen şey kapının zilinin çalma sesiydi. Hemen göz yaşlarımı silmiş arkama yaslanmıştım. Hyunjin pikeyi açıp kalktıktan sonra kapıya yöneldi. Kapıyı açınca herkes içeri doluşmaya başladı. Gerçekten tam bir kaos ortamıydı. Ama ben nedensizce bu kaos ortamını çok sevmiştim..

Hepsi koltuklara yığılıp kaldığında kıkırtıma engel olamadım.

"Ee nasılsınız?" Diye sordu Changbin.

"Konu başlatmada hiç iyi değilsin Chang." Jeongin'in dediğine Changbin öyle bir göz devirmişti ki hepimiz beraber kahkaha atmıştık.

--

Hep beraber filmi izleyip yemeğimizi yemiştik. Chanları uğurladıktan sonra odalarımıza çekilmiştik. Acaba Hyunjin bu akşamda yanıma gelir miydi? Yoksa ben fazla mı bencilim? Neden ona karşı böyle davranıyorum ki? Hem onu sadece birkaç gündür tanıyorum..

Ben Hyunjin'in yanına gelip gelmeyeceğini düşünürken düşüncelerim mükemmel bir şekilde bozuldu. Kapı çalıyordu! Nedensizce çok mutlu olmuştum..

Hemen yatakta oturur pozisyona geldim ve seslendim.

"Gelebilirsin!"

Dediğim anda kapı açıldı ve mavi saçlarıyla, kusursuz suratı ve uzun boyuyla Hyunjin odaya girdi.

"Yine mi uyuyamadın?" Dedim kıkırdayarak.

"Evet, yani sanırım. Galiba seninle uyumaya alışıyorum..."

Hemen yatakta sağa kaydım ve yorganı sıyırdım. O da bunu bekliyormuş gibi kocaman gülümsedi ve yanıma kuruldu. Hemen bacaklarımızı uzatıp yatakta tam yatar hale geldik. Birbirimize dönüp sarıldık.
Çok huzurluydu onunla uyumak.

--

Bölümü biraz daha uzatcaktım amaçok mutsuzum, yani moralim yok. Bu yüzden az da olsa atıyorum bölümü. Siz benim gibi üzmeyin kendinizi, yıpratmayın. -haliliniz🥹

Bugün hyunlix fotosu yok, üzgünüm.

My Puppet//HyunlixWhere stories live. Discover now